Ey insan

[pulkas]

Karanlığında raks etsem gecenin
ve aydınlığında gündüzün
hayallerin uçsuzluğunda kaybolsam
yaksa güneş tenimi
ve düşsemde boğmasa su


Ay gibi parlasa göğün altın kafesinde
bir nefeslik can,
kelimesizlik dem vursa
ve aksa sessizlik
hizasında ufkun yükselirken ışık
gün sabaha doymasa


Sarsa beni kollarında
hissiz varoluşun ahkamı
ahenk ile inlese
soğuk duvarın kireç kaplaması


Düşe düşmek, mekandan soyutsa
ve andan ırak
bir damla sudan parlasa
hiçlik, beyhude benlik


İçimdeki ben ölmedikçe
Bilmedikçe gerçeğin sınırını
Ermedikçe varoluşun sırrına
Dünyalar serilse ayaklarıma
ve çevrelese binbir doku
eşsiz tat,
varamaz farkına, yaşanan mı hayat
yada deliksiz rüyada
bir çift kanat.


Düşsem düşlerden
dünyevi sezilerden, dem bulsam
ve buyursa benliğin ahkamı
"işte parlayan güneş
buda pınarından akan soğuk su"

[balon]

Güzel olmuş . profesyonel olmuş daha çok açıkçası .