Hayat bazen üst üste diziyor herşeyi..

[SeaGle]

Evet be.. Geçenlerde, ki bi hafta olmadı. Komşumuzun kardeşi kan kanserinden öldü. 30 yaşında falan mıydı neydi galiba. Bi kez yenmişti kanseri. Tekrarladı. Abisi, yani komşumuz masrafları karşılayabilmek için fabrikadan çıkmak zorunda kaldı. Artık konuşup anlattı da kovulmuş gibi gösterip tazminat mı aldı bilmiyorum. O para bitmiş borçlanmış falan çok. Neyse, öldü geçenlerde kardeşi.

Bugün eve geldiğimde Cüneyt abinin de öldüğünü öğrendim. Trafik kazası geçirmiş Eskişehir yolunda. Antidepressanlar kullanıyormuş, uyuklamış yolda. Yanındaki bi kişi kurtulmuş, diğeri komadaymış.

Kardeşi öleli bir hafta olmadan kendisi de vefat etti. Ailesi yıkılmış durumda resmen. Özellikle eşi.

İki acı, bu kadar kısa bir zamanda.

Ben inanamadım duyduğumda, inanmak istememekti daha doğrusu. Onlar neler hisseder, allah yardım etsin..

Yaşam bazen acımasız diyoruz ya, yine de şükretmek lazım. Beterin beteri var derler ya, işte..

[senko]

son cümleye kesinlikle katılıyorum.

[trainspotting23]

Şükretmekte yarar var da be abi bazen insan o kadar kötü oluyor ki isyanın eşiğinde buluyor kendini. Çocuk yaşlarda 1 yıl arayla babamı ve dedemi kaybettim ve annem dışında kimsem kalmadı samimi olarak sevgisini hissettiğim. Bir yandan beni olgunlaştırdı, bir yandan da arkama bakarak yürümek zorunda bıraktı. Küçükken kavga ederdik çocuklar babasını çağırırdı falan da ey gidi günler.. Allah kimseye yaşatmasın.

[|Joker|]

Herkesin hikayesinde kendine acı gelen yanlar vardır. Hayat herkes için adil değil. Daha doğarken bile u eşitsizlik ortaya çıkıyor. Bunlara rağmen etrafa bakıp şükredecek çok sebep var. Buraya mesaj yazmak bile çok önemli, farkına varmak gerek. Ama dediğim gibi, herkesin hikayesi kendine büyük..