Düşüncelerimin İzdüşümü

[Romario]

Bir şeyler buraya doğru geliyor. Camdan sessiz ve sinsice gözlerime çarpıp kayboluyorlar. Biraz sinirliyim sanırsam ya da biraz huzursuz. Birkaç adım atıyorum, tuttuğum bu soğuk şeye kim bilir kaç kişi daha elini sürmüştür. İnsanlar kokuyor, ben de kokuyorum. Ne var bunda? İnsanlık hali... Sanırım biraz donuğum. Bir tane daha geçti. Sanırım hayatı hiç bu kadar hafife almamıştım. Ya da almalıydım?

Soru: Ben bir eşeğim?
Cevap: Sonuna soru işareti getirilen herhangi bir söz öbeği soru olabilir.

Yalan söylüyorum, yalan. Söylediklerimin hepsi, düşüncelerimin izdüşümünden ibaret. Sürüncemelerin en berbatı. Bak! Bir tane daha geçti. Hadi tıkanma artık. Biraz daha vur kendine, nefesin buna yeterli. Daha kendini yeterince hırpalamış değilsin. Son cümlem neydi? Ha... İzdüşümler... Ben şu düşünceleri bir yürüyüşe çıkarıp geleyim...

Soru: Aslında yol bile yoktur?
Cevap: Hayat yolda olmak mıdır.

Bak bir tane daha geçti ve sanırım şu bayan buraya doğru bakmakta. Hayır, ben deli değilim. Sadece hayatımla ilgili kararlar almakta biraz geç kalmaktayım. Akıllı da değilim. Alsam bile uygulayamazdım ki o kararları... Bak yine geçti. İzdüşümümün düşünceleri etrafında... Bir tur da siz sürmek ister misiniz Beyefendi?

Parlak Bir Fikir: Altta bir soru yazacak.
Soru: Hala burada mısın?
Cevap: Otobüs yolculuğu.

Kayboluyorum... Bak yine... Gelmekteyim, aynı zamanda gitmekteyim. Gelen herkesin aynı zamanda gidiyor oluşu gibi...

[Netcafe]

ilginc birazda okumasi zorlu olmus..