Toprak

[Rakursi]

Kırılır nimetim laf anlamazın dişlerinde. Nefsimdir ağzındaki; çiğner,çiğner. Canıma değil, şekline yanarım ruhiyemin. Kelamın bittiği yerde laf başlar. Laf, bir kar topu gibi indikçe aşağılara, büyür,büyür. Yuvarlana yuvarlana patlar düzlüğün kalbinde. Toprak buna boyun mu eğer sanırsınız? Sakinliğinden düzülmektedir o, bereketinden değil. Lakin, vakit gelir, toprak da kurur. Suyun toprağa doyduğu vakit, toprağın da artık düzmeye başladığı vakittir.