dunno Mesaj tarihi: Ekim 17, 2008 Mesaj tarihi: Ekim 17, 2008 odamdaki saatlerin bile uyuya kaldıgı bi saatte gözlerimi acıyorum. degil kollarımı kaldırmak, nefes almak bile zor geliyor. kalbim, zayıf ve hızlı carpıyor. kanadı degil, kendi kırık bir kus gibi. en kotusu kırık olmak birilerine, birseylere, hayata. kendine kırık. gozlerim odanın tanımadıgım köselerine odaksızca bakıyor. odaksızca calışıyor beynim. uykuyla rüyayla sahteliklerim arasında birkac dakika asılı kalıyorum. yarı ıslak, griye kacan beyaz bir carsaf gibi odamın köseleri ruhumu asıyor.
smash Mesaj tarihi: Ekim 21, 2008 Mesaj tarihi: Ekim 21, 2008 çok iç karartıcı olmuş yahu, iyi misin? şiire gelince, ilk kıtadaki ilk mısrayı ve son mısrayı acaip beğendim ben, ama ilk mısrada iki kere saat olmasa daha iyi olur, ikinci saati 'anda' veya 'zamanda' veya işte başka bi kelimeyle değiştirirsen daha iyi olur bence, çok güzel laf, kelime tekrarı da olmasa daha da iyi olur.
dunno Mesaj tarihi: Ekim 22, 2008 Konuyu açan Mesaj tarihi: Ekim 22, 2008 yasadiklarimdan bagimsiz cıktı bu siir ortaya. benimle baglantılı diil yani aslında. iyiyim cok saol ilgin icin=) kelime tekrarını ben de farkettim yazarken diger sozcukler-neden bilmiyorum- akıma gelmedi o sırada. begenmen cok mutluluk verici=) saolasn tekrar
Öne çıkan mesajlar