Aurora Mesaj tarihi: Nisan 21, 2004 Paylaş Mesaj tarihi: Nisan 21, 2004 Dağın tepesindeki masada sürüp gidiyor şölen. Bir melodi oradan kaçıp geliyor kulağıma; Karanlığın zindanında yalnız başıma duran ben Özlemle iç çekiyorum çocukluk sihirlerine Perilerin yolunu arıyorum kendi karanlık tünellerimde. Oysa ışık... belki tek ihtiyacım olan. Dağların ardında her gün yaşamaya başlar şafak, Yürür o güzel tanrı bu topraklarda; Yalnızbaşıma kaybolurken ben karanlığın en içinde Bazen yıldızlar bile şaşırıyorlar danslarını bu bitmeyen gecede.[signature][hline]isolation Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Öne çıkan mesajlar