Rakursi Mesaj tarihi: Temmuz 31, 2008 Paylaş Mesaj tarihi: Temmuz 31, 2008 Ellerimi saklıyorum sıkı sıkıya; iki yumruk sıkıyorum,gözlerim de kapalı. Yürümek hiç bu kadar zor olmamıştı. Bahar yağmurlarında süzülüp benliğimi ele geçiren, taze açmış leylaklardan koparılmış o kokunu izliyorum. Çiçeklerin açıyor saçların omuzlarına düştükçe, dökülen yapraklarını sürüyorum dudaklarıma. Parya bir rüzgar dalgalanıyor nefesimde, her boğazım kuruduğunda kollarındaki çiğ tanelerinde buluyorum kendimi. Neden günbatımların bu kadar sessiz? Güneşin gözlerinden düşmesi içimi acıtıyor hep, yüz mum yakıyorum sadece küçük bir parıltın için. Sözlerini her işittiğimde kahverengiyi daha çok özlüyorum. Kar tanem, çok yalnızım. Arzumun yersizliğini affet. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
fede Mesaj tarihi: Temmuz 31, 2008 Paylaş Mesaj tarihi: Temmuz 31, 2008 çok iyi bence. elektriği aldım ben Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Quibble Mesaj tarihi: Temmuz 31, 2008 Paylaş Mesaj tarihi: Temmuz 31, 2008 (tu) cok begendim. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
porsuk Mesaj tarihi: Temmuz 31, 2008 Paylaş Mesaj tarihi: Temmuz 31, 2008 (tu) Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Öne çıkan mesajlar