Archdruid_tr Mesaj tarihi: Haziran 13, 2008 Mesaj tarihi: Haziran 13, 2008 Bölüm 1 Bölüm 1 pdf versiyonu Bölüm 2 pdf versiyonu --------------------------- Kehanet mi kabus mu? Kendini on dördüncü kattan atmayı deneyen biri için oldukça sevimli sayılabilecek bir rüya gördü Azra: tüy rengi kırmızı- kahverengi karışımı bir köpek sürüsü uzakta toplanmış bir şeyler kemiriyorlardı. Kemirilenin kendi kemikleri olduğunu anladı Azra. Hastalıklı bir kahkaha attı (bu sefer ki aşağılama değil, üzüntü taşıyordu sanki) -Vücuduma söz geçiremediğimi sanmıştım. Ölmek pek de can yakmıyormuş. Azra ceseti incelerken sol yüzük parmağındaki ilginç yüzük-mühür dikkatini çekti. Yüzüğün ortasında kötü çizilmiş bir davut yıldızı görür gibi oldu. Başının döndüğünü hissediyordu, ellerini bir yerlere tutunmak için etrafa rastgele salladığında (gözleri görmez mi olmuştu ne) elinin tüylü bir yüze çarptığını farketti. Köpeklerden biri kızıl cüppe giymiş ayakta dikiliyordu. Sıkılmış görünüyordu ve diğerlerinin karnını doyurmasını sabırsızlıkla bekliyor gibiydi. Azra elini cüppeli köpeğin yüzünden çekti. Köpekte onu farkettiğine yönelik en ufak kıpırdanma yoktu. Köpek bilmediği bir dilde bir şeyler mırıldanmaya başladı. Azra köpeğin sözlerini taklit etmeye çalıştı ama bugüne kadar duymadığı sessiz harfler kullanıyordu sanki köpek. Gözleri karardı, düşmemek için tutunacak yer aradı tekrar. Köpeğin koluna tutundu zar zor. Dengesini sağladığından emin olmak için bir süre çıkmadı köpeğin kolundan. Düşmeyeceğinden emin olup etrafında ne olduğunu anlamaya çalışınca bir tür dua çalındı kulağına. Soluna döndü, baktı ve köpeğin, demin bir insanın çıkaramayacağına yemin edebileceği sözlerini anlayabildiğini farketti. Köpek bir dua değil, bir talimat okuyordu: -Kölelerin lideri öldürülünce Efendi’nin son sözcüğü kutsal tapınakta ortaya çıkacak. Vekil sözcükleri okuyunca Efendi tekrar doğacak. Efendi’yi yok edenin tapınağa yaklaşması önlenecek. Efendi bu sefer ölmeyecek. Vekil, Efendiyi hainin… Köpek birden havayı koklamaya başladı. Azra köpekle göz göze geldi. Köpeğin bakışları Azra’nın tüylerini diken diken eden soğuk bir rüzgar gibiydi. -Efendi’nin kokusunu alıyorum. Efendi burada mı? Vekil, Efendiye sadık kaldı. Vekil asla ihanet etmez. Havada çığlık atan hayaletleri gördü Azra. Bir şeyin etrafında dönüyorlardı. Tavaf edercesine dönüyorlardı ya da ölümüne korurcasına. Azra kalın bir ses duydu. Bir canlının sesi değildi, bir enstrümanın sesiydi. Bir erkek çalıyordu, ruhların arasında. Köpeğin sesini duydu: -Efendi? -Efendim, anlamadım. Azra bana mı sesleniyorsun? Senin bugün labın yok muydu? Azra, ev arkadaşının sesiyle irkildi. Yeni bir gün başlıyordu. Ölmek için akşamı beklemeye değecek kadar güzel bir gün…
Öne çıkan mesajlar