Jump to content
Forumu Destekleyenlere Katılın ×
Paticik Forumları
2000 lerden beri faal olan, çok şukela bir paylaşım platformuyuz. Hoşgeldiniz.

Yanlızlığa Aşık Olmak...


Halfmumi

Öne çıkan mesajlar

Sımsıcak damlıyor yanaklarımdan yanlızlık
Yanlızlıktan da zor gelir insana bazı şeyler
Bıraktığım bir çok hatırayı sağda solda toplamakda yok artık
Aşık olmak nedir diye bir merak vardı içimde
Toz duman bir ateş oldum aşkı buldum yanlızlık diye...

Yanlızlığa aşık olmak bir dünya...Bir rüya...
Bir huzur bence...

-Halen aşık mısın yanlızlığa Mumi?
-Sence?
-Bilemem..Zaman belki değiştirmiştir?
-Emin ol....Zaman hiç bir şeyi değiştirmiyor.Bu aşksa,yanlızlığını hiç bir zaman değiştirmiyor..
-Peki kilitleri kırılır mı?
-O kilitler titanyumdan yapılma..Anahtarıda sonsuz buz tutmuş denizin en dibinde yatıyor..
Kimse bulamayacak..Sonsuza dek orada batık kalacak...[hline]Dream as u never die,live as you can die tomorrow
Always remember;death is only a Begining

Only in My Dreams Now...Curse!
Bir 31.10.20 05:58 Tarihli BonePart incisi: o ne uyumadan vurdurman mi lazim
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

yalnız kalmak ,kalabilmek cesaret işidir ama hatırlatırım kalabalıkta yaşamakta cesaret işidir...belki de bir kaçış yalnızlık dediğin..sevgiyi söylemekten kaçış..konturların bitmesini engellemenin ardında mesajlarını gereksiz yere yazdığının farkındalık bu kaçış...yalnızlık elbette yaşanmalı ama benim işim yaşamla ve yaşam da her zaman için en az iki kişiliktit..bunu unutmayalım!!!![hline]ÇİLEK'03
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

yalnızlık cesaret ister! insan herşeyin üstesinden gelebilir, herkesi alt edebilir ve isterse her sesi bastırabilir ama içinin sesine engel olamaz. beyni sürekli çalışır yalnızken, sürekli sorular sorar ve yanıtlar verir, hatta beyin yalnızlıkla baş edebilmek için neredeyse şizofren biri gibi, hayal bir sen oluşturur. oturup onunla tartışmaya başlarsın. yalnızlığın bütün korkularını yüzüne vurur, bütün hatalarını hatırlatır sana ve ayıplarını örtemezsin. ve bir süre sonra hakim olmaya başlar sana. kendini kandırmaya başlarsın, hatta sigarayı bile bırakamazsın, zararlı olduğunu bilsen de yalnızlığın kendisini bahane göstermene izin verir.

zor bir sınavdır yalnızlığa alışmak. ama bir kere bunları atlattıysan, işte artık kimselere muhtaç olmadan da ayakta kalmayı başarabilirsin. hatta beyin sorar, sorgular, nedenini araştırır, fikir yürütür... yani varolduğunu kanıtlar, üretir.

burada işi yoluna koyansa senin sen olarak direnme, dayanma gücündür. çünkü herhangi bir kötü olayda yalnızlık öyle bir güçle kendini küçük, savunmasız hissetmene uğraşır ki, toparlayamazsan kendini, karanlığına çeker bu defa seni....

işte yalnızlığı yaşayan bir adamdan kağıda dökülmüş bir deneme:

Önünde, yaz sabahının dingin saatlerinde hareketsiz ve özgürlük kadar mavi bir deniz gibi, tüm beyazlığıyla ve güzelliğiyle uzanıyordu kız. Vücudundan etrafa dağılan koku, insana anne kucağı kadar huzurlu bir yerdeymiş hissi veriyordu. Vücudunun kıvrımlarında ellerini değdirmeden dolaştı. Kesinlikle kusursuzdu ve teni o kadar pürüzsüzdü ki, neredeyse dayanamayacak ve dokunacaktı. Çekti elini geriye. Oturduğu yerden doğruldu, pencereye yöneldi. Canı sıkılmıştı. Kız ne kadar yaz ise, o da o kadar kıştı. Hem de kül rengi gri, rüzgarlı bir kış. "Herşey geride kaldı" dedi kısık bir sesle. Arkadaşları birer birer yakalanmıştı polise. Kendisi zor kaçabilmişti. Hemen otogara gitmiş, önüne çıkan ilk otobüse binmiş ve çok uzun süre dönmemek üzere ayrılmıştı şehirden. Herşey geride kalmıştı, herkes. Annesi, babası, dostları, işi, okulu, hayalleri, Yeşim... Yeşim, onun yanında hayatının sonuna kadar kalabilirdi, onla beraber yaşlanabilirdi ve yapacaktı da zaten ama... Bir sigara yaktı. Derin bir nefes çekti, bıraktı. Ardından bir daha ve bir daha hızlı hızlı. Sonra kızın sigara dumanından rahatsız olabileceğini düşünerek dışarı çıkmaya karar verdi.

Dışarıda yeni doğan güneş serin serin yüzüne vuruyordu rüzgarla beraber. Çiçeklerin üstündeki çiğ damlaları güneş ışığıyla balkırıyor ve rengarenk giyinmiş bir çingene gibi dans ediyordu doğa, rüzgar estikçe. Burasını sevmeye başlamıştı. Doğa kendine aşık bırakmıştı sonunda onu ve artık dinginliği de seviyordu. Oysa geldiğinin ikinci haftası çıldıracak gibi olmuştu. Ne okuyacak bir kitabı, ne de sohbet edecek bir kimse vardı bu dağın başında. En yakın köy yürüyerek iki saat sürüyordu zaten ve köylüler yüzyıl öncesini yaşıyorlardı zamandan. Burası şehirden bir arkadaşının dedesinin eviydi. Öldükten sonra ailesine kalmış ancak babası memur olan arkadaşı yıllarca uğamamıştı buraya. İki odalı tahtadan bir çardaktı kaldığı ev. Aşağıda küçük bir ahır ve evin dışında bir tuvalet bulunuyordu. Bahçede küçük bir kuyu ve kuyunun başında küçük bir tulumba vardı. Suyun kokusu kötüydü ama içilecek kadar temizdi. O geldikten üç ay sonra, ülkedeki baskıcı rejim biraz hafiflediğinde arkadaşı uğramış, ihtiyaç listesi hazırlamışlardı. Bir hafta sonra da arkadaşı elinde büyük bir kutu dolusu kitap, biraz para ve bir köpek yavrusuyla gelmişti. Bir ay içinde tarlayı adam etmiş ve tekrar şehre dönmüştü. Bir süre böyle milyonlarca şey düşündü, hatıralar geldi aklına, Yeşim geldi. Zeytin karası gözleriyle, aşkla bakışı geldi. Esmer vücudu, gül memeleri, sevişmeleri... Sonra içerdeki kızı hatırladı. Bu sefer onun hayalini kurmaya başladı. Onun vücudunu, onun göğüslerini... Utandı kendinden birden. Yeşim'i düşünerek başlamıştı, oysa şimdi içerdeki kadının hayalini kuruyordu. Hatta ona kadın demişti farkına varmadan, onu kadın olarak görmeye başlamıştı ki bu, istemese de cinselliği düşündüğünü gösteriyordu. Uzun zamandır yalnızdı. Bunaldı birden. Tulumbada yüzünü yıkadı. İlerdeki kayanın üstüne oturdu. Gökyüzüne, kuşlara baktı. "Özgürlük" dedi sessizce. Sigara yakmak için elini cebine attı, yoktu. Kızın sesini duydu "Sigara?". Uzandı, bir sigara aldı paketten. Kıza baktı. Kız da ona, zeytin karası gözlerle, baktı, sigarasını yaktı, derin bir nefes aldı sigaradan, "Özgürlük!" dedi sessizce.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

  • 2 ay sonra ...
Evet...Doğruymuş...
Herşeyin sessizlikle bir olacağı,yanlızlığın en büyük dost olduğu kesinlikle doğruymuş..Camdan dışarı baktığımda ne geçen haftaki kar yığınlarını görüyorum,nede yazdan kalan güneşi...Hepsi geçiyor ama bazı şeyler asla geçmiyor ve geçmeyecekte.Bir lanet gibi..Hep ilk sefer gibi hissediyorum kendimi..ilk sefer,dünyaya ilk geliş..Anne kucağında,ama gene yanlız beşşiğe gittiğinde...Hiç bozulmayacak şeyler var mıdır bu dünyada?Bozamıyacağım bir oyuncak,kıramayacağım bir kalem var mıdır?Bitmeyen pil var mıdır?Hangi ömür kendini şarj eder?
Hayır...
Bitmeyecek...[signature][hline]Dream as u never die,live as you can die tomorrow
Always remember;death is only a Begining

Lets burn some muscle...
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

Yavrucuğum,
Bekle ve sabret.Unutma a$ık olan sabretmeyi de öğrenmelidir.Acı çekmek ve kendini çok yalnız hissetmek tüm a$ıkların kaderi sanki..Ama sen güçlü ol..Her$eyi zamanın akı$ına bırak çünkü ba$ka yapabileceğin bir$ey yok.. Bak en azından kankasınız yakınsınız birbirinize..Bu yakınlık niye bir birlikteliğe dönü$mesin? İmkansız diil..[signature][hline]That was just the dream...
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

evet imkansız diil.. hatta şu sıralar çok daha yakınız ama ben istemiorum.. ayrılırsak onu kaybetmekten korkuorum..
yani mükemmel bi dost ama mükemmel bi sevgili olamazsa ben ölürüm ablacım:)
ben çıkıom aam baırıo içerden:) klavyeye çok sert basıomuşum:) parçaladın ya fln diolar..kargaşa yaratmayalım,umutlu olalım baii[signature][hline]şu anda istediini yap! nasolsa bigün yaptıın herşeyden pişmanlık duyacaksın!
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

açıkçası yanlızlar grubundayım. fkt bunu kabul etmek 9 senemi aldı. genelde çevremdekiler tarafımdan sevilirim ama yine de ne zaman ne konuda olursa olun bana yaklaşırlarken hep bir miktar korkuyla yaklaştıklarını fark ettim birgün. o zamandan sonra hem olduğum insandan hoşlanmamaya hem de çevremden kaçmaya başladım. ve bir zaman geldi ki kafamı kaldırıp etrafa bakmaya cesaretimi topladığımda kimsenin olmadığını fark ettim. herkes gitmişti. tanıdığım bildiğim sevdiğim hatta nefret ettiklerim bile gitmişti. yalnızdım. nefret ettim. boşluğu hissettim. kaçtım. biraz daha kaçtım dünya yüzünden. önce kafamı daldırtığım edebiyata tüm vücudumu soktum.
sonra birgün bir el hissettim omzumda. arkamı döndüm baktım. gülen bir yüz, bir dost yüzü. hayatımın en güzel 3 senesini yaşadıktan sonra onunla berbaer aniden gidiverdi hayatımdan beni yanlızlıktanda yanlız bırakarak gitti geri gelmemek üzere. sustum sabrettim ama zaman geçmedi. acı dinmedi. önceleri kaçtığım dünyaydı şimdi de dünyaya kaçar olmuştum.
şimdiyse, herşeyden 2 yıl sonra kabul ettim yanlızlığımı. artık biliorum ki o benim en büyük dostum, en vefalı dostum, sırdaşım ve ben, onun, yanlızlığımın en sadık kölesiyim.[signature][hline]first there was light
then came the night
cruel nothingness...
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

Yanlızlık güzeldir, taki onun seni ele geçirdiğini korkularından ve zaaflarından yararlandığını anlayana kadar, çok geç olana kadar, ozaman kadar yanlızlık sahte bir cennettir.[signature][hline][b]''Nindyn vel'uss malar xuil phindaren zhal'la lor ulu uk uktan 'udtila naut doera natha phindar. Ka dos l'inya verve wund l' rendan l' rendan mziln l'inyan wund dos.''
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

Senle beraber olsamda sevgilim
Ayrılsakda ölsekde bu yolda
Hep yalnızlık yavrum yalnızlık ömür boyu
Yalnızlık ömür boyu

Senle beraber olsamda sevgilim
Hiç görmesek birbirimizi özlesek
Ömür boyu bağlansak da sevinsek de üzülsek de
Yalnızlık ömür boyu
Birden sen gelsen aklıma
Seni unutsam bazı bazı
Meraklansam gizlice
Delice kıskansam seni
Hep yalnızlık var sonunda
Yalnızlık ömür boyu
Hep yalnızlık var sonunda
Yalnızlık ömür boyu
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

When your day is long and the night
The night is yours alone
When you're sure you've had enough of this life
Well hang on
Don't let yourself go, 'cause everybody cries
and everybody hurts, sometimes ...

Sometimes everything is wrong,
Now it's time to sing along
When your day is night alone (hold on, hold on)
If you feel like letting go (hold on)
If you think you've had too much of this life
Well hang on

'Cause everybody hurts
Take comfort in your friends
Everybody hurts
Don't throw your hand, oh no
Don't throw your hand
If you feel like you're alone
no, no, no, you're not alone

If you're on your own in this life
The days and nights are long
When you think you've had too much
of this life, to hang on

Well everybody hurts,
sometimes, everybody cries,
And everybody hurts ...
sometimes
But everybody hurts sometimes
So hold on, hold on, hold on, hold on, hold on,
hold on, hold on, hold on, hold on, hold on

Everybody hurts
You're not alone


güsel şarkıdır (REM- everybody hurts) ne kdr your are not alone şeklinde bitse de insana yanlızlıını hatırlatır
yazıyım dedim[signature][hline]first there was light
then came the night
cruel nothingness...
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

×
  • Yeni Oluştur...