CaNNi Mesaj tarihi: Nisan 24, 2008 Paylaş Mesaj tarihi: Nisan 24, 2008 Ulan bi the show must go on dinledim, birşeyler oldu bana efkarlandım, sonra arap şükrü dinlemeye başladım, içmeye başladım evimi özledim duygulandım. Ne zor birşey şu sevdiklerini görememek. Arkadaşım içelim gel çıkalım dışarı bu akşam demişti gecenin 1 inde. Bende bu saatte olmaz dedim. Görürsün lan sen dedi. Ondan süpheleniyorum. İçim böyle ürperip duruyor bir yandan da arap şükrü bastırıyor. Viski azalıyor. Bu üniversiteye başlamadan ablam derdi çok özliyeceksin evini, bende hade lan derdim. Ailemi çok severdim de mesela onlar yazlığa giderken yazın ben uzaklaşmaya çalışıyordum 2 ay görmesem özlemiyordum ama kıbrısa gelince çok değiştim. 1 ayı geçince bunalıma giriyorum. Bu viski de buz olmayınca sek gitmiyor soda veya kola da yok sidik gibi viski içilmiyor fondip yapıyorum sızmak için. Bu saatte içimi dökecek birini bulamadım msnde yazayım dedim. Ben bunalım takılmaya devam edeyim bari:) 29 nisanda dönüyorum az kaldı az kaldı az kaldı az kaldı... Ulan birde yazın 2 ay dil okuluna gidicem. Orda ne yapıcam ben. Şimdi aklıma geldi. :(:( Dediğim gibi içimi dökeyim dedim sadece :) argolarım affola Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
aquila Mesaj tarihi: Nisan 24, 2008 Paylaş Mesaj tarihi: Nisan 24, 2008 hey OrCunum... Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
dasaaa Mesaj tarihi: Nisan 24, 2008 Paylaş Mesaj tarihi: Nisan 24, 2008 alışılıyo haliyle.. çok alışınca yanına kimseyi istemiyorsun bu sefer Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Öne çıkan mesajlar