Irvin Yalom'un kitabında birşeyi anlamadım?

[S_h_a_D_o_W]

Irvin Yalom'un bir kitabında denk geldimde anlayamadım bu kısmı,birkaç değişik görüş alırsam anlıcam sanırım,amcam şöyle diyor;
Akıl ve vicdan birbirlerinle farklı olgulardır;akıl empati kurma yeteneğidir;vicdan kendini sorgulama yeteneğidir;benzer gözükselerde farklılardır.
Mesela Savaş zamanı düşman ülkeyi fethettiğimizde orada 1 asker gidip bir kadına tecavüz etse,ne adam vicdan azabı duyar ne siz,çünkü savaşın kuralında karşı tarafa her türlü zarar vermek yatar.Akılla siz bu olayın yanlışlığını bilirsiniz ama vicdanınınız savaş vicdanı olarak değişir.Ve şu görüşümün arkasındayım;biz eğer birlikte olduğumuzun sahiplenmesi gereken bir toplumda büyümemiş olsaydık,değil savaş,normal zamanlarda dahi tecavüz bizim vicdanımızı sızlatmazdı;ama aklımız yine karşı çıkardı empati yapıp.Tabi tecavüzün altında vicdan olmasa dahi bir kötülük,karşındakine zorla birşey yaptırma hissiyatı vardır ve çoğu insan bu noktaya gelmez,ama arada bozulanlar olabilir,bu yüzden tecavüzcüler vardır dünyada,ama bu yüzndende bütün bir toplum tecavüzcü olmaz,hoş olsaydı yok olurdu o toplum.

Şimdi benim anlayamadığım şey şu;biz eğer tecavüzün normal birşey gibi gösterildiği toplumda büyüseydik illa onu yapıcakmıydık?irvin vicdanen yapabilirdik ama beyinle yapmazdık diyor ama benim beynim bunu kabul etmiyor,sonuçta beyinle vicdan çok zıt 2 kavramlar değil,2side kişinin kendini sorgulamasına bağlı ve birbirini tamamlayıcı kavramlar sanki.

[Mr_Hand]

bana da saçma geldi :)

[CaNNi]

Nesini anlamadınız ki?
Herkesin hırsız olduğu bir yerde hırsızlık yaparsak bunun yanlış olduğunu biliriz ancak herkes yaptığı için vicdanınızı bununla avuturuz.
Bununla aynı mesele işte

[matama]

cenevre konvansiyonunu oku

anlarsin bu adamin dediklerinin yanlis oldugunu