a cup of coffee Mesaj tarihi: Ocak 30, 2008 Paylaş Mesaj tarihi: Ocak 30, 2008 Neredesin? Çorak arazilerim yağmurlarla ıslanmadan göçeceğim bu diyardan Elim iş tutmaz kalbim nafile, çırpınır ah bu yürek durmadan Karalanır bembeyaz düşler, içine hapsolmuş gölgeler Kapkara gönüller içinde yapayalnız, solmuş sözler Kimler büyüttü seni can dostum Sabahlarken her gün yalnızlığınla baş başa Yalanlarla büyütülmüşsün işte sen bu Kader dediğin dünyada Ne inletesi çığlıkların, nede söylediğin şarkılar Hiçbiri duyulmamış bak gördün mü Ne ana, ne baba, nede kardeş! İllede bir sen, hep tek başına İçim acıyor her akşam düzensiz uykularımdan uyanınca Ne karanlığın korkutası kalmış Nede sabahleyin güneşin yüzüme vuran sıcaklığı Acılarımı yoketmek için kendimi feda mı etsem? O kadar ağlıyorum ki... O kadar ağlıyorum ki, Ben sana desem ki gözyaşlarım yanaklarımda bir dere yaptı akıyor Ben sana desem ki akıp giden gözyaşlarımı bilseler Ege'nin tapusunu bana verirler Dostum kanın üşümüş, sıcak bir tenha bulmak için koşuyor Ah ne yardan görmüşsün ne Hak'tan bir nebze Parayla pulla olacak işler değil bunlar Sigaranı kendi dumanında boğdun da Bir sen ölmüyorsun bir türlü değil mi? Bu acı feryadın bir bedeli olmalı, bir kazancın olmalı ki çekesin Belki sana kıyamet günü, hesap sormak düşer Ellerin çatlamış soğuktan nefret dolu yaralar görüyorum Sağ kolunda iki bıçak izi senin marifetin Aşkını bu denli vazgeçilmez kılan yine sensin Gözyaşların dinmez, dinmeyecek, direnme! Belki de gözlerin açık gideceksin Küfrettin kaderine, insanların insanlığına lanet ettin Hep sen gördün acıları hep sen çektin neden? Allah'ım neredesin? Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Aykan Mesaj tarihi: Ocak 31, 2008 Paylaş Mesaj tarihi: Ocak 31, 2008 beğendim Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Öne çıkan mesajlar