deneme bir ki üç...

[turuncan]

ne kadar hümanistiz acaba,hiç düşündünüz mü?
kaçımız bir amerikan vatandaşına veya ingilize,bir ermeniye önyargısız bir şekilde yaklaşabilir?
kaçımız hosgörülüyüz,kaçımız o milliyetçiliğin saldırgan tarafından etkilenmez?

çok kıl bi başlangıç oldu aslında,farkındayım.hatta yazarken hümanizmden uzaklaştığımın da farkındayım ve düşündüklerini karşı tarafa zorla dayatan otoriter,sevimsiz bişey oldum.aslında demek istediğim çok farklı.anlatmak istediğim,yansıtmak için çabaladığım.
bence ilk başta bir zavallı olduğumuzun farkına varmamız gerekiyor.(dur burası olmadı,aniden girdim sanırım konuya) zayıf,yenilgiye açık ve kırılgan.sonbahar gibi,her darbede çatırdayan,dağılan kuru yapraklar gibi.(burda toparlandı gibi.)
dayanılmaz yalnızlığımıza ilaç olan toplum..zayıflığımızı koruyan o yegane olgu,oluşum-ya da her neyse-hangi aciz etrafında insanlar olmadan o hırpani,çelimsiz,cılız duygularını,isteklerini,tutkularını yansıtabilir.kim asosyal olur bunalıma girer veya kim orda burda debelenir sosyal olur?sosyopat olmak için bile kolpa da olsa bi toplum lazım,bi grup insanın sevişerek çoğalttığı kocaman bi sürü.
sürüye ne lazım tabi ki bir çoban,ama oraya daha var.ilk önce huzursuz sürümüzde de hır gür olmalı,güç savaşları yaşanmalı ki bi tane başezici bulunmalı.güçlerini verip zayıfladıkları tek bir dev güç.belki bazen bi kaç beyin ama genelde tek bir çatı altında toplaşan,hükmeden yağlı bedenler.işte o tarihin meşhur,sürülerin tarihine yön veren gögüsleri kabarık çobanlar.bazen ellerinde asaları,bazen kalın kaplı kitapları,bazen de tabletleri.ama çoğu zamanda silahları.korkutucu silüetler.belki bu da bir silahtır,bi insanı bakışlarınla bile etkileyebilirsin,hele bi de en baştaysan,bazen de bir tanrı silah olur,çoğu zaman alev alev yanan,sivri çeneli boynuzluların dürttüğü dev ızdırap kaleleri.bazen de dallı budaklı,çoğu zamanda geniş kalçalı bal dudaklı dilberlerin doldurduğu cennet bahçeleri.dünyadaki guzellikleri yaşıyamayan umutsuz bi sefil için ne kadar güzel fırsat ! cenkte adeta bir aslandır yediği okları dahi hissetmez,tabi aklında huriler ve şırıl şırıl akan ırmaklar,her yer çiçeklerle dolu,akla gelmedik güzellikler.mutludur ölürken,ağzını dolduran kana rağmen gülümser.ancak bilemez ki o sadece küçük sevimli kurtlara ve çiçeklere cennettir.
ama çobanlar işini iyi bilir.düşünmek suçtur,konuşmak günahtır ve kimse kusura bakmasın bu bir emirdir! amma velakin bi güruhu yönetmek zordur ya mübahtır bunlar.gövdelerinden ayrılan şehzade kelleleri "beka" uğruna fedadır.ama savunmak lazımdır bunları ki ülke parçalanmasındır.yüzyıllar sonra birileri çıkıp ezicileri savunur.ezik domateslerin pazarın son saatlerine bırakılması gibidir halkın yaşamı.dağılmış pazar yerlerindeki ezik büzük bir halk.ve savunurlar çobanları.kocaman bir simgeyi,sadece bayrağı bir hatıra yığınını,yiğitliklerle,mitlerle süsleyip sidik yarıştırırlar.fakat halk..
halk mı?
ama önemli olan dağılmamaktır ya birlik olmaktır,beraberliktir.dev bi antilop sürüsü de bir birliktir,unuturlar bunu çoğu zaman..unuturlar mı acaba?
ökçe her zaman kafamızın tam ortasına denk gelir.kaçamayız,kaçıcak yerimiz de yoktur aslında,çok fazla seçeneğimiz de.kaçabilene aşkolsun.haini yapıştırırlar ensesine.herkes gibi o da barkodunu yemiştir.herkeste bir kavga,bir kaos havası.antimilitaristler,amerikan yardakçıları,faşistler..etiketler havalarda uçuşur-ki bazıları iyi para eder-biraz insanlıktan bahseden merkeze insanı koymaya çalışan ya komunisttir ya anarşist ya da hayalci.bazen de dinsiz.kimsenin birbirine güveni var mıdır artık?tarih yığıldıkca üstümüze ne dogru ne yanlış bilebilir miyiz artık?ya insan insana inanır mı artık.
biz başlarda bir şeyler diyorduk..
hümanizm..
hoşgörü?
sanırım artık yatma vaktim geldi
epey geç olmuş vakit..
şunların yanına uzansam uyanırlar mı acaba,başka yer de yok?
derin uykuda zaten hepsi,yanlarına kıvrılsam hiç birinin ruhu bile duymaz...

[Soulbringer]

ilginc bir disa vurum..

En humanist aciklamam ile Komik.