Anlamsızlıkların anlamı...

[Disbelief]

Yasam ne hizli degil mi?Hep tukenen seyler var ellerimde ya da yitip giden hic farkina varamadigim… Ellerimin icinde tuttugumu sandigim ama kalbime oylesine uzak olan, o kadar cok sey var ki..

Kimin pesini birakiyor ki sorunlar ya da kim tum vaktini kendi icin harcayabiliyor ? Kim farkediyor her gun her saniye yasamindan birseylerin sesizce, suzulurcesine, farkettirmeden ucup gittigini?

Hizli bir melodinin icinde dans eden kuklalariz sanki. Dersler ,sinavlar , soluksuz asklar , huzunlu bir evlilik ya da is temposu .. Her sekilde de birseylere mesguluz , beynimizi gun boyu yoran .. Zamanin nasil gectigini ,nasil bi monotonlukla gectigini bile farkedemiyoruz zaman zaman …

En cok sevdikleriniz bile bu hizli tempoda bir dakika olsun aklimiza gelmiyor ... Sevginizin adina goz yaslarinizin akmasina bile izin yok .. Çunku zaman cok kisitli cunku zaman cok degerli ... Ama boyle derken bile zamanin asil degerinin ne oldugu hakkinda en ufak bir fikrimiz bile yok ?
Bazi seyleri hizli yasamak kotudur, gun gelir bakarsin arkana ve gordugun sadece bir hicliktir. hicligin icinde oldugunu farkedersin ve elinde kurtulmak gibi bi sansta yoktur...
Bazi seyleri yavas yasamakta iyi degildir , sindiremez insan .. Kimi zaman yasadiklari yasanmamisliklariyla es degerdir, anlasilmaz, yetmez .. Sanki hic olmamis gibi gelir...Goz yaslarin bosuna akar.. Mutlulugun bile aci verir..

Bize ogretilen sıkıstırılmıs yasamlarimizda yasayanlarin tecrubelerinden yararlanip az yara almamiz .. Aslina bakilirsa kim anliyor ki , “Tecrubeler kisiye ozeldir onlar insanlari olgunlastirir”. Yakinda marketlerden bir kilo tecrube istersek sasirmam .. Hersey o kadar sacma ki , herseyde mantik arayana deli diyorlar,neden diye sormaktan cekinmeye basliyorsun ..

Hep cocuk kalsak biktirana kadar sorular sorsak belki dunyanin duzeni degisirdi, belki mutlulugu kucuk seylerin arasina sigdirmayi becerebilirdik.Nasil ufak bir cocuga sevinmesi icin bir seker yeter oyle, nasil bir bebek annesinin kokusunu duyunca huzurlu bir uykuya dalar oyle. Dunyanin cocuk yuzunu unutan biz kendi cocuklugumuzu unutup ahkam kesmeye basliyoruz....Farkinda degiliz, bazi seyler ellerimizden akip gidiyor , ruhumuz daha olmeden bedenemiz toparaga kavusmadan yasayan oluler olup cikiyorz.. Bazilarimiz bosvermislikleriyle zehiri icine cekiyor, damarlarinda zehiri hissedincede kanini baskalarinin yuzune sicratiyor bir bulasici virus olup cikiyor karsimiza. Bir bakiyoruz karsimiza cikan aynadaki yansimamis bir bakiyoruz olgumuz, kizimiz, annemiz ,babamiz.. kisacasi biz heryerdeyiz biz variz.. Dunya ölüyor ve ben nefes almaktan bile tiksiniyorum....


Kotuluge bulanmamak icin parmak uclarimda yuruyorum.. Yasam bu mudur diye sordugumda cevap almamaya alistim. Ya variz ya yokuz ilkesini benimsesem ne olur? Tanri yok desem bir cevap bulmus olur muyum?

Dunya sonsuza dek var olacak mı? Hayır..Kim yaratti, nasil yaratti ? Bu evren sandigimizdan kucukmu?Benim yuregimden kucuk mu?

[Olivies]

Cok guzel yazmissin.
bravo

[pekaziz]

Her insanın hayatının belli bir döneminde kafasını kurcalayan noktalara çok hoş parmak basmışsın. Yalnız inan, bir süre sonra artık bu soruları sormaktan, neden diye kafa patlatmaktan yorulacaksın. En iyisi bazı şeyleri sadece kabul etmek, değiştirme imkanın olsa bile. Tabi öyle bir durumda da pisliğe uyum sağlama sorunu gündeme gelecek ki bu ayrı bir tartışma, ahlaksal dikiliş konusu.

[Quibble]

Sende kendimi gordum kardes..Bizim gibiler soru sormaktan yorulmaz malesef.Cevap hicbir zaman gelmeyecek olsa bile, hayatin anlamini bulmaktan vazgecmeyiz. Olene kadar hicbir cevap bulamicamizi bilsek bile.

Benim dusuncem, son nefesimi alirken "bu muydu?" demekten korkuyoruz. Ben korkuyorum acikcasi.

Bana gore hayat alti delik bir testi, ne kadar doldursakta altindan devamli bosaliyor ve hicbir zaman "yeterli" gelmiyor bize.

Bu yuzden ben "gunluk" yasamayi tercih ediyorum.Hayatin duzeni bu mu ? Tabi ki hayir, yarini dusunmeden hayat iyi davranmasada, oldugu kadari yetiyor sanki.

Life is what happens while you are busy making other plans.
John Lenon

[Disbelief]

soru sormak vaz gecemedıgım bi olgu sanırım. acı verıyor cevapları bulamadıkca.. ama sıradanlıga vermek ıstemıyorum kendımı gunluk yasamaya.. daha sonra pısman eden seyler cıkıo karsıma.. bu yuzden mutsuzum sanırım her yolu denedım ama cıkıs bulamadım...

[Tarantababu]

bu işin çıkış yolunu o kadar çok aradım ki ....
tam en sonunda olmadığına karar verdim,
birşeyler karalamak geldi içimden..
ben de basit şeyler yazıyorum ..
basit imgeler çıkarmaya çalışıyorum düşüncelerimden.