Karalanmış Bir Defter

[MuDo]

Karalanmış Bir Defter

Karalanmış bir deftersin sen,
Dinlediğim şarkılardan farklısın,
Bana ve Dünyama ait olansın,
Rengarenk ..
İsteyerek yediğim bir yemeksin..
İştahımı kaçırmayansın, dünümsün bugünümsün... Yarınımsın..
Ağladığımda başımı omzuna koyduğum tek insansın..
Buradasın.. İşte tam orada kalbimin tam ortasında.
Gün doğar kalbime her çarpışında,
Damarlarımda beni taşımakta bende ise seni bu yalvarışta,
Aydınlığın sahibiyim artık sen varsın her anımda,
Çık gel içimden kopan bir hediyeymişçesine,
Sarıl bana bembeyaz kar tanelerinin örttüğü yollarda..
Sararıp solmuş yapraklar misali susamıştım aşka,
Kırılmış bir kalp taşıyordum karanlık dünyamda,
Her adım atışımda bakıyordum ben arkama,
İzler benziyordu silinmeyen yazıyla yazılmış bir sayfaya,
Sen çıktın karşıma ve tuttun elimi hiç bırakmayacakmışçasına...

[pekaziz]

İlk dört satırı beğendim, ama sonradan gelen kısımlar biraz kafiyeye "zorlanmış" gibi geldi. Fakat içten olduğun, aşk acısı çektiğin gerçekten belli. Ondan eleştiremiyorum :)

[MuDo]

Neden bir kafiyeli bir kafiyesiz yazıyorum bende anlamıyorum ama içimden gelenler hep bu şekilde :) Umarım bir gün ayarını tutturup yazabilirim hehe :)

[mawiman]

bence başları çok güzel uzayınca sıkıcılık oluyor hep aynı gidiyor gibi

bence sen bunu kısa kullan tek 4 lük olarak