Jump to content
Forumu Destekleyenlere Katılın ×
Paticik Forumları
2000 lerden beri faal olan, çok şukela bir paylaşım platformuyuz. Hoşgeldiniz.

Senli Sensizlikteki Sessizlik


GwindonSurion

Öne çıkan mesajlar

Ter içinde uyandım.Gece saat 2 gibiydi.Sokak lambalarının ışıklarının oluşturduğu gölgeler sanki benimle oyun oynuyordu.Her yere senin yüzünün gölgesi vurmuştu sanki.O gölgeler gözlerimin içine bakıyor, bana ne kadar çaresiz olduğumu gösteriyordu.Bu kadar karanlık bir şey mi bu aşk!
Kaçtım evden.O düşünceler beni bir türlü uyutmuyordu, dışarı çıktım, yürümeye başladım.Her yer karanlıktı.Yoksa bana mı öyle geliyordu?Sensizliğin getirdiği karanlık..Düşüncelere dalmıştım.Artık gece ile gündüzü ayırt edemiyorum sensiz geçen her gün her yer karanlık.Gözümü kapatıp bu düşüncelerden kurtulmaya çalışıyorum, yine karanlık..Tek sen varsın..
Ah o gözlerin..Bana bakmana bile gerek yok varol yeter.. Seçemiyorum hiçbir şeyi sensizliği istemiyorum sonsuzluğum ol istiyorum yanımda ol istiyorum seninle birlikte yaşlanmak istiyorum ölmeyi bile seninle birlikte istiyorum seni istiyorum sensizlik acı veriyor kıskanıyorum seni hep kendinle birliktesin,arkadaşlarını kıskanıyorum hep seninle birlikteler, sevgililerini kıskanıyorum seninle birliktelerdi, herkesten kıskanıyorum seni , karanlığı..Bir türlü anlatamadığım şeyler bunlar..Hiç içinde bulunmadığım düşünceler içindeyim..Aşk mı bu? Yaşadıklarımın aşkı bana unutturduğunu sanıyordum..
Kalbime bir ağrı girdi..Yürümekte zorlanıyorum artık her adımımda acım daha çok artıyor kafamdan geçen düşünceleri kendime yapmamakta zorlanıyorum seni bir daha görememekten korkuyorum, yolumu bulamıyorum kendi yarattığım karanlık içinde kayboldum!
Bu düşüncelerden kurtulmanın yolunu ararken zihnimle ellerim sanki birbirinden farklı çalışıyordu, iki bileğimi de kestiğimi fark ettim, kurtuluşumu düşündüm. Artık beklemeye başladım, ışığın bana gelmeye başladığını hissedebiliyordum o an cebimden gelen bir ses ile irkildim, telefonu elime aldım ve gelen mesaj ile yıkıldım:

“Şey… bu mesajı ne zamandır sana atmak için bekliyorum ama bir türlü cesaretimi toplayamamıştım :p şu an saat çok geç biliyorum uyandığında bu mesajı gördüğünde de çok şaşıracaksın biliyorum çünkü bana nasıl baktığını fark etmiştim önceleri. Neyse uzatmayım senden çok hoşlanıyorum umarım yakın bir zamanda görüşürüz mesajını bekliyorum iyi geceler =) ”

Ama çok geçti..

Artık son damlaların aktığını hissedebiliyorum..Kurtuluyorum sonunda(benden de kurtuluyorlar).Kaybediyor gibi hissediyorum fakat kazanmam gerekirdi..
Hava neden soğumaya başladı? Parmaklarım soğuktan dondular sanırım artık orada olduklarını hissedemiyorum, yavaş yavaş bütün hislerimi kaybetmeye başladım...
Göz kapaklarım titriyor. Resmin gözüme her zamankinden daha güzel görünüyor şu an gözlerin her zamankinden daha renkli
Kapandılar! Hareket edemiyorum…
Açmalıyım gözlerimi. Ne yapıyorum ben?

Hayatım gözlerimin önünden geçmeye başladı ne garip doğruluğuna hiç inanmamıştım. Bu yüzler..Çok tanıdık
Onlar, onlar arkadaşımdı benim sanırım yüzleri bulanık ama renkli bir surat var aralarında
SEN!

Buradan kurtulmalıyım..Hareket edemiyorum..Seni son bir kez görmeliyim , kurtarın beni!Özür dilerim..Hiçbir zaman öğrenemeyeceğin için özür dilerim..Hayatını uzaktan soğuk ve karanlık bir köşede şeffaf bir şekilde seyreden hayalet sevgilin olacağım senin..Hiçbir zaman yalnız kalmayacaksın..Sanırım artık çok geç..Sana hiç ulaşamadım , ulaşamayacağım..Seni sadece özlüyorum..Şu anda tek hissettiğim şey bu, özlem.Ama hissedilebilecek en acı özlem. Çünkü giderilmeyecek bunun farkındayım.
Hareket edemiyorum! Keşke seni son bir kez daha düşünebilmek için bir yerlerde birkaç damla saklasaydım
Seni hissedebiliyorum..Evet, artık görebiliyorum seni..Işıklar arasından beni çağırıyorsun..O gülüşün, tıpkı bir melek gibisin..Her zamankinden daha güzelsin..Huzurluyum, hafifliyorum..Buradan evinin çatısı görünüyor.Senin orada yorganına sarılmış gülümseyerek uyuduğunu biliyorum, dünyaya son bir kez bakarken baktığım tek şey evinin çatısı..Ne trajikomik değil mi..
İyi geceler aşkım..Üzülme arkamdan..Sorumlusu sen değilsin, kendi hayatının kurbanı olmuş sıradan biriyim sadece..Seninle olabilmeyi o kadar isterdim ki..Seni öyle seviyorum ki..
KURTARIN BENİ!

yazan:ben:Şevki Altunbüken
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

  • 4 hafta sonra ...
yazı güzel fakat akıcı değil. yani neyden sonra neyin geleceğini nasıl bir betim olacabileceğini tahmin edip ona göre okuyabiliyorum.tabi bunun çok fazla yazmakla gelişmesi gibi bi durumu var ayrıca çok okumalısın. bak mesela saçma sapan bi tarz okumak istersen çok işine yarıyacak betimlemelerin nası bağlanacağını falan gösterebilecek yeni bi hikaye serisine başladım onu kaynak edinebilirsin bi süre ama tabi çok ciddi yazılar bekleme :)
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

×
×
  • Yeni Oluştur...