teşekkür

[melun]

al al olmuş yanaklarım.
öyle dedi kasketli amca.
cebinden ıslak bi bez çıkardı,
gezdirdi yanaklarımda.
sol elmacık kemiğinden öptüm,
onun da kızardı yanakları.

teşekkür ettim sonra...

merdivenlerden yuvarlandım,
üzerime bastı genç bi delikanlı.
görmedim dedi, beni kaldırdı, sırtımı sıvazladı.
elini sıktım var gücümle, bırakmadı.
çektim elimi, ilerledim beş-on adım daha,
son kez arkama baktım;

teşekkür ettim sonra...

gözyaşım boğazıma kaçtı,
köşedeki pastanede hıçkırırken.
meyveli kekimi tuzladım, ağladım da ağladım.
küçük bi kız vurdu sırtıma;
vanilyalı dondurma ısmarladım.
hesabı ödeyip kalktım, saçlarını okşayıp

teşekkür ettim sonra...

al al olmaz artık yanaklarım olmadık yere.
merdivenlerden yuvarlanınca canım yanmaz.
gözyaşım boğazıma kaçmaz:
-tecrübe edecek kadar çok ağladım-
hislerimi öldürdün, büyüttün de beni
son kez arkama bakarım ama,

teşekkür etmem sonra sana...