Jump to content
Forumu Destekleyenlere Katılın ×
Paticik Forumları
2000 lerden beri faal olan, çok şukela bir paylaşım platformuyuz. Hoşgeldiniz.

şu anda ne hissediyorsam


Head

Öne çıkan mesajlar

bugün öldüğümü anladım.
aslında nedenini bilmiyordum.
hayata siyah-beyaz bir bakış açım olduğundan da haberim vardı..
kaybeden bir insanım ben evet.
keşke her şeyin farkında olmasaydım...

ben sürekli hayal kuruyorum mesela.
bazen hoşlandığım insanlar oluyor.
hemen böyle yılbaşını nasıl geçireceğimizi , össden sonra onu alıp taksime gideceğimi ya da karşılıklı oturup gözyaşlarımıza dokunmamızı hayal ediyorum..
sonra kelimeler ağzımda kalıyor.
konuşamaz hale geliyorum.
yavaş yürümeye başlıyorum.
kafamda bir playlist oluşturuyorum.
korna seslerini şarkı olarak duymaya başlıyorum sonra.
sonra gelecekteki sevgilinin kaşlarına bakıyorum.
beyaz tenine dokunuyorum.
kırmızı dudaklarına değdiriyorum dudaklarımı.
içim sıcaklıkla doluyor.
sanki ruhum huzur buluyor.
yeni bir hayata başlar gibiyim sanki.
sonra hepsi ilüzyon oluyorlar.
ve ben düşmeye devam ediyorum

i'm so sorry..
i'm so sorry...[hline]valandil ownz j0o!
-emokid*-
7/24 melancholic
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

Head şiir güzel duygu yansıması süper hatta +1

Ama mod un yonunden Profosyonel Bır ruhsal yardım a ıhtıyacın var cıddıyım...

Kimse Loser gelmez dünyaya...
Sadece Loserliği benimser...
Bunu bir düşün derim[hline]Adalet neden geç gelir diyenlere sözüm;Tanrı Ve Şeytan aynı bütündür ve terk eylemiştir divani.Bu yüzden melekler için işler daha zorlaşmıştır...Jahenné Maé
§Bounty Hunter§
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

Head bende iki sene önce almıştım bu aralar almıyorum ama gerçekten yararı oluyor yani hiç çekinmeden söylemek en doğrusu ve gerçekten işlerini bilen insanlar o konuştuklarımız gerçekten rahatlatıyor insani...[hline]Adalet neden geç gelir diyenlere sözüm;Tanrı Ve Şeytan aynı bütündür ve terk eylemiştir divani.Bu yüzden melekler için işler daha zorlaşmıştır...Jahenné Maé
§Bounty Hunter§
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

ben de öldüm
jetonumu aldım. 1 milyon yüz nedense. yüz... vapurun kalkmasına 10 saniye kala bütün şıngırtıların arasında ufacık bi yüz bini uyurken uyandırdım, kızdı bana yere atladı. döndü döndü dengesi kayboldu düştü. yakaladım, bıyıklı dayıya verdim camın ardındaki.
koştum, atladım, kanatlandım, kırık tahta sıraya kondum kenardaki. sonra 20 dakikası boşa gitti hayatımın. önümde siyah devasa bi lastik gıcırdayana dek tuzlu suda çözündüm, sonra geri döndüm. 20 dakikalığına da olsa öldüm. başta hatırlıyorum üşüdüğümü, hatta saçım değiyodu burnuma da huylanmıştım. sonrasını hissetmedim lastik gıcırdayıp iskeleye tahta paserella konana kadar.
yanımdaki küfretti inerken, kimbilir hangi akrabasına küfrettim duymadan. ya da belki bordo hırkasına bi delik açmışımdır farketmeden. konduktan sonra bi sigara yakmıştım hatırladım da...
indiğimde 20 dakikaya dair bütün detaylar, kanıtlar kaybolmuştu. o dakikalarda orda bulunduğuma dair bi kanıt bile yoktu kendi adıma. benim dışımda bilen çoktu ama utandım orda olup olmadığımı kimseye soramadım.
mavi çakmağım vardı. ben isteyince yanmazdı, o dakikada yanmış demek ama ben değerini bilemedim. hatta onu kaybettim. olmayan 20 dakikanın kuyusuna düştü.
çok düşündüm. düşünürken yere baktım, ayaklarımı gördüm arasıra. turuncu bezin yırtılmış kenarından siyah çorabımı gördüm. yürüyodum bi de demek.
bi ara yan yana gördüm ayaklarımı, bi de elden ele uzatılan kağıt paralar.. ondan önce bi de sarı rengi gördüğümü hatırlıyorum, 4 tane de teker.
sonra yine boşluk; arada mavi, mor, kırmızı . ve kırmızıyla kendime geldim, bi de düdük. tramvay... çarpmadı, yaşadım
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

×
×
  • Yeni Oluştur...