birkaç Bir kaç

[pulkas]

parantez açma yetkisini kazandığından beri parantez açma zevkini kimseyle paylaşmak istemedi...

zorlada olsa zaman ona bunun yanlış olduunu öğretecekti ve o gün geldi.

kimse istemezdi nedensizce arkasına bakmasızın çekip gitmesine sebep olan o hazin olayın olmasını.yalnıza biraz düşünmesini bekledi herkes.ve o da oldukça düşünceliydi.

zaman ister inan ister inanma acımasız bir öğütücü.insanı dişleri arasına aldığında yalnızca düşünmeye başlar insan.buda galiba insan denilen varlığın zamana karşı bir direnme politikası olsa gerek.

ağlamak istedi kimi zaman ve bir diğer zaman ağlamanın pekde mantıklı olmadıını keşfetmişti.o zaten akmakla hükümlüydü ve bu cezasından hatta artık bu huyundan vazgeçemezdi.

kimiside der ki "artık burdan gitmek gerek".tercihler seçilmiş olanın hakkıdır.seçilmiş olmak için bir topluluk lazım.ve ben yalnız yaşayan bir insan olarak tercih hakkımı en başından kaybettim.

topluluk içinde bulunmak yada bulunmamak.kişisel tercihlerim tartışmaya açık deildir.ama kişisel tercihlerim varsa o zaman bir topluluk oluşturabilmişimdir.ben ve ruhum...

işte belki bu yüzden parantez açmayı bu kadar seviyodu..ve bunu kimseyle paylaşmak istemedi.ve zaman ona en büyük acıyı "yalnızlığı ve uzun uzun düşünmeyi" bahşetti.

"sabır bir taş kırılması kolay elde edilmesi zor... " demeyide ihmal etmedi...

[Villians]

kendine güzel bakış itiraf ediş ve aslında kendini kabulleniş ne olursa olsun ben buyum diyebilmekte aslında zorlanmamalıyız ya
sınırlarımız kalkmalı....