Şiir denemelerim

[Sensible]

Son Perde

Tek bir söz bahşetmiş
Çözülen buzullar gibi
Yıllardır donuk olan
Mühürlü dudakları

Rolünü ararmış meğer
Ararmış,bulamazmış
Ve umut ona geldiğinde
Günlerce ağlamış

Hüzün ki keskinmiş o gece
Pervasızca girmiş ruhlara
Ve kral acıyla düştüğünde
Ağlamışlar son perdene

Riyakar aşk vurmuş
Vurmuş ki acısın
Ama umursamamış o
Rimelini sürmüş yine

ve oyununu oynamış.


Gece

Hayat loştur akşamın gözünde
Ne kadar bağırırsan bağır
Yetmez ışık sesini duyurmana
ve söndükçe hayatın parıltısı
Zafer nidaları atar gece
ve fısıldar kulaklarına:
"Gel hadi kollarıma
Kaçma benden seni serseri
Boğazındayım tan vaktinde
Şafağa kadar benimsin"
Her Saldırgan esintisinde
Soluyorum zehrini
Bir nefes daha
Hayırsız sabaha kadar
Tek sahip olduğum
Gitarım ve bu anlamsız melankoli
Şarkılar suskun
Dedim ya,gece yutuyor sesimi
Ama ben seni suçlamıyorum
Bana bütün yaptıklarına rağmen
Ben seni seviyorum gece,
seni seviyorum.


Maviden Siyaha
(Bunun bestesini de yaptım) :)

Mavi dönüyor yine siyaha
Usulca kaçıyor Güneş
Sahte gölgeler kalacak sadece
Bak! Saat yedi oldu yine
Kızıl da kayboldu,gördün mü?

Bu tenha tepeden
İstanbul'u seyrederim ben
Her kırgın,zalim gece
Ağlarım denize
Es rüzgar Savur beni de
Ey kız kulesi!
Nerede saçların nerede?
Dalgalansa gözyaşlarımla
İstanbul duy beni!
Issız,sessiz,yeşilim şimdi

Ay terkederken eşlerini
Siyah dönüyor yine maviye
İhtişam parlayacak denizden
Bak! Saat yedi oldu yine
Kızıl da orada,gördün mü?


Kırmızı

Soğuk iklimdeydiz hep
yaz bize uğramaz
buluttan duvarımız var
bulamadık güneşi hiç

ve sonunda o geldi
gülümsemesi
ve kırmızı saçlarıyla
kan kırmızı saçları

Sen ki kan kırmızı
o kırmızı ki
alevin bile kıskandığı
o kadar masumsun ki

ve sen ki masumiyet
onun durgun dudaklarında
bir katil gibi sessiz
ve buz gibi sakin

ne olur konuş biraz
nedendir bu sessizlik
nedendir bu korku
ve nedendir bu sır

bırak kahrolsun
yıkılsın bu aşk
çünkü kırmızı aşkın değil,
öfkenin rengidir