Düşünceler..

[ghost_boo]

Gerçekten yıllar geçti. Kafamdaki düşünceleri size anlatmak zor. Çünkü hepsi birer sigara dumanının havaya karışmasını gerçek hayata uyarlamaktan ibaret. Bazı şeyler kaybolur, bazıları kalır.

Sizin hiç kardeşiniz var mı? Aynı kan , aynı et , aynı ruhu taşıdığınız , canınızdan değerli kardeşleriniz. Benim vardı yüzyıllar önce. Bazı olayların sonucu saklanınca , irtibatı kaybettik. Sonsuza dek yaşamanın en kötü tarafı bazen kişi neyi kaybettiğini göremiyebiliyor.

Şimdi isterdim ki burada size özgürlük naraları atayım , nutuklar çekeyim sonsuzlara koşup kahkahalar atmak hakkında ama hayatın ne kadar boktan bir şey olduğunu düşünürseniz dediğimi yapamaycağımı anlarsınız. Hayat ne mi ki? Bildiğiniz sigaradan ibaret. Çekersiniz, üflersiniz. Sizde etkileri kalır , havada etkileri kalır. İyi midir? Kötü müdür? Kim bilebilir ki?

Ya da yaşamayı sahroş olmuş bir martıya benzetebiliriz. Vapurun kenarından çığlıklarıyla gelip ekmeği kapmaya çalışırken , yani yaşarken , sahroş olursa.. Mantıksız hareketlere girecektir. Yani bizim normal yaşamımız gibi. Hepimiz sahroş martılarız diyebilirim size. Bazılarımız şanslı , bazılarımız değil. Havada ekmek kapma oyunu. İşte size hayat.

Özlem çektiğiniz biri , birileri var mı? Şimdi onu düşünün. Ne yapıyor , sizi düşünüyor mu , nerede . Şimdi onu bir daha asla göremeyecek olduğunuzu düşünün. O kişi ölmüş , gitmiş , kaybolmuş veya hastalanmış olabilir. Bunun acısını ruhunuzda hissedebilir misiniz? Hayır asıl soru ; bunun acısını ruhunuzda hissedip mutlu kalabilir misiniz? İşte size olumlu insan örneği..

Bu sabah hiç uyumamış bir halde vapura bindim. Kulaklarımda bir vals çalıyordu. Evet , o filmin müziği olan vals. Mp3 player'ımdan kulaklarıma yansıyordu melodisi.. Ve Dalgalar birbirleriyle vals yapıyordu adeta. Çok üşüdüğüm halde rüzgara çıktım. Suratıma doğru esen rüzgar , valsın ritmiyle adeta dalgalanıyordu. Parça bitti. Silah sesi. Baktım ki vapur durmuş. İndim ben de.. Yürümeye başladım. Aslında gitmem gereken bir yer vardı ama ben gidemedim oraya. Yeri bulamadığımdan ya da vakitten değil . Farketmeden gidemedim oraya. Sahilde yürüyerek saatler geçirmişim. Hiç farkında değilim bir paket sigaram bitmiş bu yolda. Saatler geçmiş. Yalnızlığın ne olduğunu düşünedurmuşum bu zaman içinde. Yalnızlık ne midir? Cevaplayayım , yalnızlık kurumuş ağaçtır. Daha yaşlanamadan kurumuş ağaç yalnızlıktır. Ben bu sahilde yürürken bir parka rastladım. Salıncaklar vardı. Salıncaklara oturdum. Sallanıyordum. Etrafımda kargalar ve ağaçlar vardı. Farketmeden nasıl bir ortama girmiştim , nasıl hissediyordum bilemem ama ; o sırada yalnızdım. O sırada kurumuş ölmüş ağaçtım ben. Ve salıncağım beni ayakta tutan tek şeydi..

Şimdi düşünüyorum , Sonsuz vakitlerden geldim , sonsuz sayıda şey kaybettim , yalnızlık nedir? Kurumuş ağaç.. Peki ben neyim? Sonra bunu da geçtim.. Aşk nedir diye düşündüm. Aşkın sonsuzlukla bağlantısı nedir?

Sonra farkettim bağlantısını. Her sonsuzluğun içinde aşk vardır. Bu yüzden aşığız sanırım....

[BlaCk]

garip bir ruh halinin daha yansıması sanırım ghost bu yazıda.


yazıyı okurken annem yanıma geldi ekrana baktı ne okuyorsun dedi ve oda okudu, beraber okuduk. İkimizde beğendik özellikle 5. paragrafın etkiledi beni. Yanlızlığın sürekliliğinin yarattığı psikolojiyi görebildim diyebilirim okurken.

[ghost_boo]

=) Teşekkür ederim.. Annenize de çok çok çok saygılar efenim ^^

[BlaCk]

eywallah

Daha kötü modlara girmeni dolasıyılada daha güzel daha da şahane şeyler yaratacagını sanıyorum. Bela-sıkıntı falan ara kendine gidip :P


ps: yaw hakkaten böyle dilek olurmu ? :) ama acaiplik sende. Ters etki yapıyor demekki olaylar.

[ghost_boo]

Dile.. ben de diliyorum o tür olayları..