ghost_boo Mesaj tarihi: Şubat 28, 2007 Paylaş Mesaj tarihi: Şubat 28, 2007 Bugün dışarı çıktım yeniden. Sokakta kimse yoktu. Bir motosiklet beğendim kapımın önüne dizdiklerimden. Telleri birleştirdim, motoru çalıştırdım ve şehire doğru sürmeye başladım. Hiç trafik yoktu. Sokakta kimseyi görmedim. Hiç hayvan da yoktu. Bitkiler'in çoğu ölmüş , hava pislenmişti. Şehre inip dükkanlardan birinin camını kırdım. İçeri girip yiyebilecek neler var diye baktım. Hiçbirşey yoktu. Giyecek bakmak için başka bir dükkana gittim. Orayı ilginçtir ki hatırladım. Sanırım öncelerde , çok öncelerde ben oradan alışveriş yapıyordum. İçeri girdim ve zaten daha önce yağmaladığım dolaplardan birini yağmaladım. Bir hırka çok hoşuma gitti. Hemen üstüme giyindim , Siyah bir pantalon daha giyip ona zincir taktım. Vay canına çok cool'um. İnsanlar neye benziyordu unuttum. Bana mı benziyorlardı acaba... Bir kaç saat şehirde takıldım , yürürken çok hoş bir motosiklete rastladım.Hemen telleri ayarladım kopardım ve çalıştırmayı denedim. Benzini full'dü. Nimet , Gökten düşmüş Nimet gibiydi. Onunla birlikte başka semtlere gitmeye karar verdim. Birkaç saat yol aldığım zaman artık semt değil başka bir şehire geçmiş olduğumu farkettim. Saatler geçti, benzin bitmek üzereydi.Derken bir çukur gördüm. Açıkçası havadayken gördüm. Çünkü hemen ardından yere çakılmıştım. Motosiklet üstüme düştü . Haha.. Canım yanıyor. Ama ölmüyorum.. Ölemem öyle değil mi? Ölümsüzlük böyle bir lanet. Birazcık hatırlıyorum eskiden insanlar vardı. Etrafta dolaşırlar , birbirleriyle kavga ederler , birbirlerini severlerdi. Gariplerdi insanlar.Bir de hayvanlar vardı. İnsanlar onlara iyi davranıyormuş gibi yapar ama aslında tüm doğalarının içine ederlerdi. Günün birinde iki güçlü kişi geldi , hepsini yok etti ve bana ölümsüzlüğümü verdi.Ardından birbirilerini öldürerek yok oldular.Şu an kalanlardan geçiniyorum. Yemek gerekmiyor , hava gerekmiyor , sağlık gerekmiyor. Ölümsüzlük işte böyle bir lanet .. Eskiden Cennet ve Cehenlem arasında bir kavga vardı . Karanlığın boşluğu , ışığın sevgisi her an kapışırdı yer yüzünde. İyi insanlar ölünce ışığa karışırlardı. Kötü olanlar ise parçalanı;p cehenlem adlı karanlıklta boşluğa kapılırlardı.Garipti dünya çok garip ve tehlikeliydi. Şu an dünyanın yok olmasını izliyorum. Ay şimdiden parçalandı bile. O gün dünyanın ne kadar hasar aldığını hatırlıyorum. Hatırlıyorum evet.Ölümsüzlük böyle bir şey. Dünya yok olduğunda , evrende sürükleneceğim uzaklara .. Ölümsüzlük böyle bir şey.. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Villians Mesaj tarihi: Şubat 28, 2007 Paylaş Mesaj tarihi: Şubat 28, 2007 İnsanlar neye benziyordu unuttum. Bana mı benziyorlardı acaba... bu cumle cok hosuma gitti... son biraz garipti Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
ghost_boo Mesaj tarihi: Şubat 28, 2007 Konuyu açan Paylaş Mesaj tarihi: Şubat 28, 2007 garip bi ruh halinde yazdım bunu gece.. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
BlaCk Mesaj tarihi: Şubat 28, 2007 Paylaş Mesaj tarihi: Şubat 28, 2007 güzel yine başarılı hoşuma gitti yarattığın dünya ve tasvirler.. her değişik ruh haline girdiğinde kendini yazmaya vermeni ise taktirle karşılıyorum. bu arada cehenlem değil cehennem olacak ;) [ Mesaj 28 February 2007, Wednesday - 19:23 tarihinde, BlaCk tarafından güncellenmiştir ] Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
ghost_boo Mesaj tarihi: Şubat 28, 2007 Konuyu açan Paylaş Mesaj tarihi: Şubat 28, 2007 eheh teşekkür ederim imla hataları olabiliyor öyle.. Takdirin için de teşekkür ederim ayrıca =) Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Öne çıkan mesajlar