Jump to content
Forumu Destekleyenlere Katılın ×
Paticik Forumları
2000 lerden beri faal olan, çok şukela bir paylaşım platformuyuz. Hoşgeldiniz.

Kendimi Yerken..


ghost_boo

Öne çıkan mesajlar

Merhaba. Uzun zamandır beni izlediğinizin farkına vardım demin. Ellerimdeki yaralara bakıyordunuz. Muhtemelen sweat-shirt 'ümün kollarının altındaki izleri görmek için de can atıyordunuz öyle değil mi? Çekinmeyin lütfen.. Şu an bu odada bizim , ikimizin dışında kimse yok. Lütfen açık açık konuşun. Gözlerime rahat rahat bakabiliyorsun.. Korkuyor musun?

Merhaba.. Evet yaralarına bakıyordum. Onları kendin mi yapıyorsun? Gözlerine bakmak sorun değil tek sorun gözlerinin içini görebilmek yoksa niye korkayım ki? Duvarlardaki resimleri sen mi çizdin? Hepsi aynı renk.. Hmm.. İlginç..

Odada karşılıklı iki iskemlede oturan bir beyefendi ve bir sürtük. Takım elbisesi , iskemlenin yanında çantası ve düzgünce bağlanmış kravatıyla karşısında elinde kelepçeleri , yüzünde kandan yapılmış akmış ve kurumuş maskesi , yara izleriyle iki kişi..

Odanın duvarlarından birine bitiştirilmiş bir yatak, odada belli mesafe yürümesini sağlayacak zincirler, bir adet masa. Hatunun sonsuza dek evinden manzaralar..

Hikayemi mi öğrenmek istiyorsun ? Neden burada olduğumu öğrenmek mi istiyorsun? Ya da her seferinde bu kadar kan ve et kaybettiğim halde neden hala ölmediğimi?

Anlaşıyoruz sanırım.. Kısaca..

O zaman anlatacağım..Şu elimdeki yaraları gördüğünü varsayıyorum. Bunlardan hiçbiri ölümcül değil , bunlardan hiçbiri beni yok edebilecek güçte yaralar değil. Bileklerimdekiler , asla beni öldürebilecek kadar derin olmadılar . Ve kollarımdan, bacaklarımdan kopardığım her et parçası benim yalnızca ruhumla aynı boyutta olmamı sağlıyor. Asla beni öldürmezler . Asla beni yok etmezler..

Aşkın ne demek olduğunu bilir misin? Sonsuzluk duygusunun şeytanı kendi alevinde yakması , buzların içinde dans eden kara alevin büyüsünü bilir misin? Senin için en kutsal olan varlık nefretinin yarattığı bir yumurtadan yeni doğmuş gibidir ve ona öylesine bağlanırsın ki.. Sanki kendi yarattığı yavrusunu saran anne gibi korumak sevmek istersin ve bir o kadar sadistçe duygular nefretini sağlamlaştırır . Acı yumurtası içinde senin bebeğin olmuştur artık. Küfredersin. Kulaklarına küfredersin fısıldayarak ve ağzından çıkan kelimeler yalnızca şefkatin aşk sözcükleridir. O asla canını senin yaktığını anlamaz yalnızca seni kendisi için yanan , onu karanlıktan kurtaran alev sanar seni. Aşk onu da sarmıştır. Senin duyduğun aşkın acısını o çekecektir ve sen onu kendinden koruyamadığın için asıl acıyı tadacaksındır.

Zaman geçer .. Aşk onun boynunu öpmesi gibidir , boynunu öperken ısırır hafif hafif. beynini kaplayan nefret duygusu aslında aşktır . İkinizinde gözleri kör olmuş bir halde istersiniz birbirinizi sonunuz birbirinizi s.kmek olur sadece.. Ne kadar zaman geçerse geçsin o senin bebeğin , sen de onun aşkı olursun.. Sonra zaman geçtiği anda farkedersin. Senin onu sardığın nefret yavaş yavaş onu ele geçirmiş, yok etmiştir. Ve sadece alışkanlıktan havayı öpüyorsundur o anda. Ona armağan ettiğin ruhunun kendi nefretin içinde yok olduğunu anladığında işte o an uyanırsın bu kabustan. İnan bana.. Kabuslar gerçek hayattan güzeldir.

Kaybettiğin ruhunun yerini almış nefret , kaybettiğin aşkının yerini almış nefret yok etmiştir sizi. Geriye kalan şey, yalnızca beden ve anılardır. Ve anıların yok oluş tarihi ölüm gününe eşittir.Kendini küçültmek istersin , acıların kafandaki düşünceleri yok edecektir bilirsin. Kendini parçalamak hem bedenini küçültecek hem de sana yeni dostun acıyı verecektir. Aşk , acıdan başka hiçbirşey değildir. Ve sonra farkedersin ki , nefretin barındığı et parçasındaki anıları kaybetmemek için hayatta kalman gereklidir. İşte o zaman karabasanlar gerçek olur. Karanlık kaplar gözlerinin içini.İşte bu , aşkın ve saplantının kaçınılmaz sonu. Geriye hiçbirşey kalmamıştır artık.Ölüm günü belirlenir. Anılar yok olur..



Bir kaç saat sonra..


Oda da iki boş iskemle , bir yatak ve bir masa.Duvara kendini sabitleyerek öldürmüş bir sürtüğün cesedi , açık bırakılmış bir kapı , ve yok olmuş anılar...
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

×
×
  • Yeni Oluştur...