duvarda

[Soulbringer]

sicak bir yalandi sabah
umutsuzca aci icinde kalkti beden
elinde bos bir kovan
duvarda boylu boyunca uzanmis bir beden

kanlar izbe bir seranadda
suskunluk muhur olmus agizlara
sessizce dalmis beyhude cirpinislar
dun geceden kalma bir katilin avuclarinda

sirenler calarken bos gozler
fotograf flaslari patlarken ard arda
genc cocuk haykiriyordu jandarmalara
''artık o yok öldü!''


*! öylece baka kaldı sarı sacları bır bır ruzgara karısırken ask ve fısıldadı geceye ''adem ın zehrıyım ve daımıyım..''