Jump to content
Forumu Destekleyenlere Katılın ×
Paticik Forumları
2000 lerden beri faal olan, çok şukela bir paylaşım platformuyuz. Hoşgeldiniz.

Abort, Retry, Ignore (raven =))


Grudge

Öne çıkan mesajlar

Abort, Retry, Ignore?

Once upon a midnight dreary, fingers cramped and vision bleary,
System manuals piled high and wasted paper on the floor,
Longing for the warmth of bed sheets, still I sat there doing spreadsheets.
Having reached the bottom line I took a floppy from the drawer,
I then invoked the SAVE command and waited for the disk to store,
Only this and nothing more.

Deep into the monitor peering, long I sat there wond'ring, fearing,
Doubting, while the disk kept churning, turning yet to churn some more.
But the silence was unbroken, and the stillness gave no token.
"Save!" I said, "You cursed mother! Save my data from before!"
One thing did the phosphors answer, only this and nothing more,
Just, "Abort, Retry, Ignore?"

Was this some occult illusion, some maniacal intrusion?
These were choices undesired, ones I'd never faced before.
Carefully I weighed the choices as the disk made impish noises.
The cursor flashed, insistent, waiting, baiting me to type some more.
Clearly I must press a key, choosing one and nothing more,
From "Abort, Retry, Ignore?"

With fingers pale and trembling, slowly toward the keyboard bending,
Longing for a happy ending, hoping all would be restored,
Praying for some guarantee, timidly, I pressed a key.
But on the screen there still persisted words appearing as before.
Ghastly grim they blinked and taunted, haunted, as my patience wore,
Saying "Abort, Retry, Ignore?"

I tried to catch the chips off guard, and pressed again, but twice as hard.
I pleaded with the cursed machine: I begged and cried and then I swore.
Now in mighty desperation, trying random combinations,
Still there came the incantation, just as senseless as before.
Cursor blinking, angrily winking, blinking nonsense as before.
Reading, "Abort, Retry, Ignore?"

There I sat, distraught, exhausted, by my own machine accosted.
Getting up I turned away and paced across the office floor.
And then I saw a dreadful sight: a lightning bolt cut through the night.
A gasp of horror overtook me, shook me to my very core.
The lightning zapped my previous data, lost and gone forevermore.
Not even, "Abort, Retry, Ignore?"

To this day I do not know the place to which lost data go.
What demonic nether world us wrought where lost data will be stored,
Beyond the reach of mortal souls, beyond the ether, into black holes?
But sure as there's C, Pascal, Lotus, Ashton-Tate and more,
You will be one day be left to wander, lost on some Plutonian shore,
Pleading, "Abort, Retry, Ignore?"[signature][hline]A World is supported by four things: the learning of the wise, the justice of the great, the prayers of the righteous and the valor of the brave. But all of these things are as nothing, without a ruler who knows ruling.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

  • 1 ay sonra ...
Düşür, tekrar dene, görmezlikten gel?

Bir gece yarısının bir defa üzerinde iç karartıcı, parmaklar, sıkıştırdı, ve kızarmış görüş, sistem el kitapları, yüksek yığdı, ve benim, spreadsheetse yapmak için orada oturduğum, yatak çarşaflarının sıcaklığı için can atmak, hala zeminde kağıt israf etti.
Alta uzanmış olmak, benim, çekmeceden bir yumuşak aldığım, benim sonra, emir hariç dua ettiğim ve depolaması için diski beklediğimi çizer, sadece bu ve hiçbir şey daha çok değil.

Monitör dikkatle bakmasına derine, benim, orada wond areingi oturduğum uzun, korkma, şüphe etme, disk, tereyağı yapmayı tutarken, biraz daha çok henüz tereyağı yapmayı döndürmek.
Ama sessizlik, kırılmamıştı, ve sükunet, hiçbir işareti vermedi.
"Kurtar"! Ben, dedim, "Sen, anneye lanet ettin! Daha önce benim verimi kurtar!"
Bir şey, phosphors cevabını yaptı, sadece, "Düşür, tekrar dene, görmezlikten gel" sadece bu ve hiçbir şey daha çok değil?

Ben, kötü kırıntıların, koruduğunu yakalamayı denedim, ve yeniden bastırdım, ama iki kez öyle sert.
Ben, lanet makineyle yalvardım: Ben, rica ettim, ve ağladım, ve ben sonra, yemin ettim.
Kudretli umutsuzlukta orada şimdi, rasgele bileşimler denemek, hala, sihre geldi, önce olduğu gibi öyle bilinçsiz sadece.
İmleç açıp kapaması, kızgın bir şekilde göz kırpmak, önce olduğu gibi saçmalığı açıp kapamak.
Okumak, "Düşür, tekrar dene, görmezlikten gel"?

Ben orada, oturdum, sarsılmış, tükettim, benim kendi makinem ile, yaklaştım.
Benim, geri çevirdiğim ve ofis zemininin karşısında yürüdüğümü kalkmak.
Ve ben sonra, korkunç bir görüşü gördüm: Bir yıldırım dosdoğru, gece boyunca keser.
Dehşetin bir soluması, beni yakaladı, benim çok çekirdeğe beni salladı.
Yıldırım, benim önceki verimi bombardıman etti, kaybetti, ve forevermoreye gitti.
Hatta değil, "Düşür, tekrar dene, görmezlikten gel"?

Ben bugüne kadar, kendisine veriyi kaybeden yeri bilmem, gitmem.
Ne şeytansı alt dünya kayıp verinin, nerede depolanacak olduğu ölümlü ruhların uzanmasının ötesinde işlenmiş biz, eterin ötesinde, kara deliklere?
Ama, C, Pascal, nilüfer, Ashton Tate ve daha çok olduğu gibi kesinlikle, sen, olacaksın, bir gün, dolaşmak bırakılacaksın, biraz Plutonian sahilinde kaybettin, yalvarma, "Düşür, tekrar dene, görmezlikten gel"?[signature][hline]BİRGÜN YÜKSELSEM BİLE HEP BİR SERSERİ KALACAĞIM
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

×
×
  • Yeni Oluştur...