KireiMerodii Mesaj tarihi: Ocak 1, 2006 Mesaj tarihi: Ocak 1, 2006 Yazıyor olduğum kitabımın karakterlerinden birinin günlüğünden: Hayal kurup, onların gerçekliğine inanarak mı yaşamak daha acı verici, yoksa gerçekleri hayal sanarak mı? Canın çektiğinde bir yiyecek hayal eder, tadını anımsarsın, onu miğdeye indirdiğini düşünür az da olsa rahatlarsın... Ama o koca lokmayı gerçekten yerken, çok sevdiğin halde hiçbir tat alamamak da neyin nesidir? Sahip olduğun şeylerin varlığını teorik olarak bilmek fakat inatla kabul etmemek... Görmek istediğin halde görememek, hissetmek istediğin halde hissedememek... Güvenememek, sevememek, sevilememek... Çok garip... Nasıl böyle birşey olabilir? Ama varmış... Gülümsüyor insan acı da olsa... Vay anasını be diyor... Herşeyden şüphe etmek ve sürekli denemek dünyanın en acı verici şeyi olsa gerek... Gerçekler olduğu gibi etrafında bulunsa da, gördüklerin ve hissettiklerin arasındaki çatışmayı göğüs kafesini yaka yaka yaşamak... Çok sevmek istemiyorum seni... Sen de öyle diyorsun "Çok sevme beni..." Ama kendi karanlığımda bir ışıktın sen... Önce arkamı döndüm sana, kendime sarıldım... Hayır dedim... Yalnızım yine... Bir ilüzyon olmalı bu kendimi tatmin etmek için yarattığım... Sonra yaklaştın bana, seni ne kadar iteklesem, uzaklaştırmaya çalışsam kendimden, bir hayal olduğunu kanıtlamaya çalışmak için benliğime daha da yaklaştın bana... Tırnaklarımı geçirip, ısırırken bile vaz geçmedin benden... Sonra "BELKİ" dedim... Belki seviyordur... Sadece benim için yanan bir alev gibiydin... Sen beni sevme ihtimalin olduğunu kabul ettiğim tek varlıksın derinliklerimde... Senden kaçarken buldun beni hep saklandığım yerlerde... Umudumsun sen... (Kroluğum üstümde bugün... Vay be, bu günleri de mi görecektik?) Var olma ihtimaline inandığımdan beri zincirledim kendimi sana... Prangaların oldum... Kaçama diye... Ne olursa olsun hep yanımda... Komik olan ne biliyor musunuz? Hiç kaçmadı ki... Hiç beni üzmek adına birşey yapmadı ki... Ama korkular... Birşeyin var olmasından dolayı duyulan haz, onun kaybolmasına duyulan korkuyu da beraberinde getirir. Ne kadar mutlu olduysam, bir o kadar acı çektim korkularımdan... Arada kalmak maymun ediyor insanı... Basit yaşamak ne büyük şanstır kimin eline geçti ise... Yalnızsan yalnızsındır, bilir üzülmezsin... Değilsen değilsindir, güvenirsin, sırtını dayarsın... Ama ah arada kalmak... Öyle misin değil misin derken, gitmesin diye sıkıca sarıldığın şeye acı verirsin... O kaçıp kurtulmak, daha çok yardımcı olmak, tükettiği enerjiyi geri toplamak için çırpındıkça tırnaklarını geçirirsin, etin etine karışana dek sıkıp boğarsın onu bir olma umuduyla... Karşılık bulamadığın sapıkça sevgin nefrete dönüşür sonra... Hem çok sever, hem ölesiye nefret edersin... Kısacası maymun olup maymun ederek, maymuni bir aşk yaşarsın... İki sevenin gözleri bağlı, kim olduklarını bilmeden birbirlerini yaralamaları gibi... Açık olmak öyle önemli ki! -Senden nefret ediyorum! (Seni kaybetmekten korkuyorum hayvan! Seni çok seviyorum!) -Yine mi saçmalıklar?! İşim var! (Seni anlayamıyorum, eşşeğin tekiyim... Yetersiz hissedip kaçmak istiyorum... Evet, ödleğim... Güçlü olmak istiyorum senin yanında, ama öyle bir güçle saldırıyorsun ki bana... Zayıflıyorum, küçülüyorum, mahfoluyorum yalnış fakat, beni bile ikna edici suçlamaların (paranoyaların) altında... Seviyorum seni, ama sen zayıf erkekleri sevmezsin...) Gözlerimize bağladığımız, bizleri zamanında yaralamış karanlık geçmişimizi çıkarıp atabilir miyiz? Görebilir miyiz gerçekleri? İnanabilir miyiz koşulsuzca? Koşulsuzca... Ne kadar acı çektirsen de, çeksem de, çektirsem de en ince ayrıntılarda en derin duygularımıza dokunan ruhlarımız birbirimizi koşulsuzca ve kesintisiz sevmeye devam edecek... İniş çıkışlarımız, tutkularımız gerçek sevgimizin tuzu biberi olacak... Bazen dilimiz yansa da vay yine sıçmışız TEK YEMEĞİMİZİN içine diyip birbirimize sırtarabileceğiz... Ve birbirimiz için yeni bir tarif keşfedeceğiz... Bu projede ortağımsın lam sen benim!
Villians Mesaj tarihi: Ocak 1, 2006 Mesaj tarihi: Ocak 1, 2006 Uslubun hoşuma gitti.Konus seçimide güzel.Konularda biraz kendimide gördüm.tebrik ederim[signature][hline][b][u][i]Dark Elf-.I was gonna move out...ummm...get, get a job, get my own place, ummm, but... I go into the mall where I want to work and they tell me, I'm, I was too young...
Öne çıkan mesajlar