hayalperest Mesaj tarihi: Aralık 27, 2005 Mesaj tarihi: Aralık 27, 2005 Gerçeklerden ne kadar kaçabilir ki bir insan?Her şey gözlerinin önündeyken görmeyi reddetmek kaçışına yardım edebilir mi?Ne kadar erteleyebilir bu kaçış sayesinde gerçeklerle yüzleşmeyi? Gerçek eninde sonunda yakasından kavrar insanı.Çırpındıkça,gerçeğin elleri hareket etmeye başlar boğazına doğru.Her çırpınışta biraz daha yaklaşır boğazına.En sonunda o eller boğazını sıkarak öldürür seni.Kaçışın olmaz... Bu gerçek bazen nefret ettiğin bir olay,bir yaşanmışlık bazen çok sevdiğin bir insandır.nefret ettiğin yaşanmışlık öldürse,sıksa boğazını belki koymaz o kadar.Ama ya sevdiğin insan?Gerçeğin elleri onun elleridir bir anlamda.Bir zamanlar o çok sevdiğin ellerdir.Sıkıverir işte boğazını.Çünkü sen o ellerin gerçeğini kabul etmemişsindir.Görmekten,anlamaktan hep kaçmışsındır. Şunuda unutmuşsundur bu arada;ne kadar kaçarsan kaç içinde ufacık bir yerde sana sürekligerçeği tekrarlayan bir ses yalvarmaya dönüşmüştür artık.Belki ruhunun sesidir.Azaptan kurtarman için onu,yalvarıyordur belki sana.O bile dayanamamıştır bu işkenceye.O fısıldadıkça onu duymamak için daha fazla bağırdın.Buna dayanamayan ruhun bir anda hiç konuşmamacasına susmuştur artık.Ve sen yine gerçeğin elleriyle başbaşasındır.Çırpınıyorsun,yaklaşıyor....
Öne çıkan mesajlar