içimden geldi

[yigito2005]

Bugün acaba herşey gerçek mi diye sordum kendime. Neydi nedendi hep bu koşturmaca. Evimden uzakta buralarda binbir hayat derdiyle tek başımayım, daha ben neyim kaç yaşımdayım, nasıl harşeye karşı savaşabilirim diye düşündüm kendi kendime... Etrafta sadece kendi menfaatini düşünen insanlar, artık ne hayata ne insanlara ne dünyaya güvenim kalmadı. Zaten hep dayanağım kendim olmuştum beni genellikle yarı yolda bıraksa bile... Düşündüm acaba ben mi yanılıyorum, dünyada kendini düşündüğünün yarısı kadar başkalarını düşünen var mıdır diye? Hep cevabım illa ki vardır olmuştu. Ama neden peki böyleleri hiç benim karşıma çıkmıyor yoksa ben mi çok paranoyak oldum olsalar bile farketmiyorum. Yoksa hayattan,insanlardan çok mu darbe yedim de herkesi bu şekilde düşünüyorum onu da bilmiyorum hatta ben kimim ne yapmalıyım benim amacım ne neden hep daha fazlasını elde etmek için bu kadar hırslıyız yada neden ben bu yazıyı yazıyorum onu da bilmiyorum... Bir hayat bu kadar basit bu kadar monoton olmamalı bence.... Karşımıza bir kere çıkıyor ve biz sadece bu hayatın yalnız bize bahşedilmiş olup diğer insanların bir piyon olduğunu düşünüyoruz.. Kaçımız böyle düşün müyor ki? Niye biz bu kadar bencil ve tek taraflı düşünüyoruz her şeyi... Bunun önüne geçemez miyiz yoksa geçmek mi istemiyoruz.. En azından ben bunun önüne geçebileceğimize inanıyorum en azından bunları sorgulayabiliyorum.... Yapabilir miyiz? Yaparız... Bize bahşedilmiş o kadar yetenek varken... Ama her zaman bu yeteneklerimizi sadece kendimize fayda sağlamak için kullanmadık mı? Sizce şu geçmiş 19 senede ne yaptık insanlık için mutluluk için... Sonunda bir insanı mutlu etmek varken niye bu işe hiç bir zaman elimizi uzatmayız? Bende bilmiyorum o kadar çok isterdim ki bilmeyi... Gerçek bir dünyada yalan bir hayat yaşıyoruz belkide.... Aşklar,sohbetler,güvenmeler,muhabbetler hep karşılıklı yarar sağlamak deil mi? Bunu bile bile yapmasak da sonunda yine o duruma gelmiyor mu? Gerçi bu böyle gelmiş böyle gider demek en kolayı niye kafa yoruyoruz ki diye de düşünülür biz mi düzeltcez bundan öncekiler yapamadı da? Belki doğru belki yanlış. Ben sadece hayatın bu kadar basit olmasından şikayetçiyim sonuçta ben de iyilik meleği değilim. İnsan hayatı,duyguları çok değersizleşti artık. Zaten onca ölüm gördükten sonra ölüme mecburiyetten kayıtsız kalıyorsun yada üzülsen nereye kadar eline ne geçer ki. Hayat basit monoton. Şu anda uzun vadede tek düşündüğümüz okulu bitirip iyi bir meslek sahibi olmak iyi bir sevgili edinip bir yuva kurmak, bir kızını olması pembe panjurlu bahçeli evin balkonunda sıcak çayla kurabiye yemek değil mi? Çoğumuzun hayali bu değil mi? Ee sonra? Bu mudur yani? Tek beklentimiz bu mu hayattan peki geri kalanı ne olcak bunları elde ettikten sonra, çünkü önümüzde daha uzun bir yol var... Bir kitapta okumuştum: Adamın teki ölmüş ve gözlerini çok güzel bir nehirin kenarında açmış. Adam yaşarken hep istermiş ki boş zamanı olsun da balık tutmaya gitsin. Adamın gözlerini açtığı yerin yakınında adam muhteşem derecede güzel ve bir profesyonel balık oltası bulmuş ve kyulmuş balık tutmaya. Oltayı atmış ve rengarenk,olağanüstü güzel bir alabalık takılmış oltaya ve çekmiş çıkarmış balığı, daha sonra aynı şey tekrar ve tekrar yaşanmış adam çok mutlu olmuş Allahım cennetteyim diye düşünmüş daha sonra adam deste deste balık tutmuş her oltayı atışında hiç bir zaman boş çıkmamış, her seferinde bir balık... Adam daha sonra oltayı daha sığ ve balık potansiyeli daha düşük olan bir yere sallamış ama ordan yine balık çıkmış,adam bağırarak çağırarak balığı kaçırmaya çalışmış ama nafile. İşte adam o zaman anlamış aslında cennet değil cehennemdeymiş.... Hikaye ne kadar bizi yansıtıyor hayatı yansıtıyor değil mi? Cennet kadar mucizevi bir şekilde başımıza gelmiş güzellikler daha sonra cehenneme dönüşebiliyor ya da belkide hep cehennemdi ama biz cennet sanıyorduk.... Bu hayatta başımıza belki de böyle şeyler hep gelecek hep sıkılacağız hep fazlasını istiyeceğiz doğamız gereği.....[signature][hline]iyi Dostlar İc Camasırı Gibidr Daima yanındadır...
///////////////////////////////////////
Daha İyi Dostlar prezervatif Gibdr Daima Korur...
///////////////////////////////////////
daha ii dostLar Viegra Gbidir Duseni KalDırır....

[CagRi]

Keske daa kısa yazsaydın

[Hardter]

cagrı yazdıgı seye saygılı ol ıcınden gelmıs yazmıs bazen benımde olur dusunuorum neden geldık napıcaz falan dıe gonderılırken bıze kımse sormadı cunkuama bunları kafana takmamak lazım cık dısarı eglen falan bişeyler yap evde kapalı kalma[signature][hline]Asker vurulduğunda değil unutuldugunda ölür
Aşk Acı çekmek deil çektigin acıya katlanabılmektır.

[Giovanni]

kolay okunabilir versiyon

Bugün acaba herşey gerçek mi diye sordum kendime. Neydi nedendi hep bu koşturmaca. Evimden uzakta buralarda binbir hayat derdiyle tek başımayım, daha ben neyim kaç yaşımdayım, nasıl harşeye karşı savaşabilirim diye düşündüm kendi kendime...


Etrafta sadece kendi menfaatini düşünen insanlar, artık ne hayata ne insanlara ne dünyaya güvenim kalmadı. Zaten hep dayanağım kendim olmuştum beni genellikle yarı yolda bıraksa bile...


Düşündüm acaba ben mi yanılıyorum, dünyada kendini düşündüğünün yarısı kadar başkalarını düşünen var mıdır diye? Hep cevabım illa ki vardır olmuştu. Ama neden peki böyleleri hiç benim karşıma çıkmıyor yoksa ben mi çok paranoyak oldum olsalar bile farketmiyorum. Yoksa hayattan,insanlardan çok mu darbe yedim de herkesi bu şekilde düşünüyorum onu da bilmiyorum hatta ben kimim ne yapmalıyım benim amacım ne neden hep daha fazlasını elde etmek için bu kadar hırslıyız yada neden ben bu yazıyı yazıyorum onu da bilmiyorum...


Bir hayat bu kadar basit bu kadar monoton olmamalı bence....

Karşımıza bir kere çıkıyor ve biz sadece bu hayatın yalnız bize bahşedilmiş olup diğer insanların bir piyon olduğunu düşünüyoruz.. Kaçımız böyle düşün müyor ki? Niye biz bu kadar bencil ve tek taraflı düşünüyoruz her şeyi...


Bunun önüne geçemez miyiz yoksa geçmek mi istemiyoruz.. En azından ben bunun önüne geçebileceğimize inanıyorum en azından bunları sorgulayabiliyorum....

Yapabilir miyiz? Yaparız... Bize bahşedilmiş o kadar yetenek varken...



Ama her zaman bu yeteneklerimizi sadece kendimize fayda sağlamak için kullanmadık mı? Sizce şu geçmiş 19 senede ne yaptık insanlık için mutluluk için... Sonunda bir insanı mutlu etmek varken niye bu işe hiç bir zaman elimizi uzatmayız? Bende bilmiyorum o kadar çok isterdim ki bilmeyi... Gerçek bir dünyada yalan bir hayat yaşıyoruz belkide....


Aşklar,sohbetler,güvenmeler,muhabbetler hep karşılıklı yarar sağlamak deil mi? Bunu bile bile yapmasak da sonunda yine o duruma gelmiyor mu? Gerçi bu böyle gelmiş böyle gider demek en kolayı niye kafa yoruyoruz ki diye de düşünülür biz mi düzeltcez bundan öncekiler yapamadı da? Belki doğru belki yanlış. Ben sadece hayatın bu kadar basit olmasından şikayetçiyim sonuçta ben de iyilik meleği değilim. İnsan hayatı,duyguları çok değersizleşti artık. Zaten onca ölüm gördükten sonra ölüme mecburiyetten kayıtsız kalıyorsun yada üzülsen nereye kadar eline ne geçer ki.

Hayat basit monoton.

Şu anda uzun vadede tek düşündüğümüz okulu bitirip iyi bir meslek sahibi olmak iyi bir sevgili edinip bir yuva kurmak, bir kızını olması pembe panjurlu bahçeli evin balkonunda sıcak çayla kurabiye yemek değil mi?


Çoğumuzun hayali bu değil mi?

Ee sonra?

Bu mudur yani?

Tek beklentimiz bu mu hayattan peki geri kalanı ne olcak bunları elde ettikten sonra, çünkü önümüzde daha uzun bir yol var...

Bir kitapta okumuştum: Adamın teki ölmüş ve gözlerini çok güzel bir nehirin kenarında açmış. Adam yaşarken hep istermiş ki boş zamanı olsun da balık tutmaya gitsin. Adamın gözlerini açtığı yerin yakınında adam muhteşem derecede güzel ve bir profesyonel balık oltası bulmuş ve kyulmuş balık tutmaya. Oltayı atmış ve rengarenk,olağanüstü güzel bir alabalık takılmış oltaya ve çekmiş çıkarmış balığı, daha sonra aynı şey tekrar ve tekrar yaşanmış adam çok mutlu olmuş Allahım cennetteyim diye düşünmüş daha sonra adam deste deste balık tutmuş her oltayı atışında hiç bir zaman boş çıkmamış, her seferinde bir balık...

Adam daha sonra oltayı daha sığ ve balık potansiyeli daha düşük olan bir yere sallamış ama ordan yine balık çıkmış,adam bağırarak çağırarak balığı kaçırmaya çalışmış ama nafile. İşte adam o zaman anlamış aslında cennet değil cehennemdeymiş....

Hikaye ne kadar bizi yansıtıyor hayatı yansıtıyor değil mi? Cennet kadar mucizevi bir şekilde başımıza gelmiş güzellikler daha sonra cehenneme dönüşebiliyor ya da belkide hep cehennemdi ama biz cennet sanıyorduk....

Bu hayatta başımıza belki de böyle şeyler hep gelecek hep sıkılacağız hep fazlasını istiyeceğiz doğamız gereği.....[signature][hline]MEN HAVE FEELINGS TOO !
just kidding

[N-c]

duygulandım.. bilmiorum herkes kayıtsız da kalabilir bu yazıya ama her insan bunları yaşamıştır yada yaşamalıdır işte sorgulama sürecinn başlangıcı budur.. yorulmak gelicek arkasından biliorum ve işte burda şu gelio aklıma sorgulamaktan yorulduunda pes etmemeli insan.. sorgulama bittikten sonra monotona geçmemeli.. sorgulama başladıysa kalanı pes etmek değil işte o sorguladıın şeyleri elde etmek olmalı... sevmek olmalı sevgili değil herkesi sevmek.. tabiki her kulu değil ama başlamak olmalı insanları düşünmeye.. yaratılışın tek amacı çoğalmak değildir.. insanın kalbi vardır, çünkü onlara verilen asıl (görünmese bile gerçek olan tek) görev sevmektir.. kendini üzme senn gibi düşünen o kdar çok insan varki.. sadece savaşmaya güçleri yokk sen ii birisin bunu unutma ve herzamn iilerin yanına yakışacak bi başka iide vardır.. hep ara ve hep sev bence..[signature][hline]seviorum kii
ehuueueu anw komi ap komi ap komi ap itz de
*garbage sevenler derneği üyesi*

[VipeR]

yiğitcim;
biraz felsefi bi düşünce olsa da her insan yapısı gereği bencildir. bir insanı severken bile kendi için sever. o kişinin belki seninle olması ona bişey kazandırmaz ama sen mutlusundur ve onun hep yanında olmasını istersin. bencillik her insanda vardır ve ölçütü az bencil ya da çok bencil olarak değerlendirilir. yani bencil olmayan yoktur. sadece bunu kabul edebilen azdır. bunu kabul etmek daha zor bişey olsa gerek ya da insanlar bencilliğin anlamını bilmediği için kabul etmiyolar. hayattaki asıl amacımız şu olmalı;

Hiç ölmeyecek gibi bu dünya için,yarın ölecekmiş gibi de ahiret için çalışmalıyız!

Saygılar.[signature][hline]DIDO!
No one ever die from wanting too much!
«::: V :::» .«::: I :::» .«::: P :::» .«::: E :::» .«::: R :::»

[Greeny]

Kitabın ismi Görünmez Kalp, işletme öğrencilerine iktisat derslerinde okuttururlar[signature][hline]ABH