Halil Berktay'ın bir makalesinden kısa bir bölüm...

[Antimodes52]

"...İşte önce olumlu yanından bakacak olursak, saydığımız bu beş eserin evrenselci bir hümanizmanın taşıyıcılığını yapmakta ve bugünkü Türkiye'nin üzerinde yükseldiği kabul edilen kültür mirasını Anadolu'nun Türkleşmesinden çok, çok öncelere kadar uzanan en eski geçmişe sınırsız derecede açık tutmakta birleştiklerini derhal kaydetmeliyiz. Unutmayalım ki, bu anlayış, Kemalist Devrimin kazanımıdır, çünkü eylem düzleminde, insanlığın dinamik ilerleyişinin ana mecrasına yetişme/katılma hamlesi, ideolojik düzlemde, Türklerin tarihini insanlık tarihinin bütünlüğüne yeniden - katan bir tarihyazarcılığıyla içiçe geçmişti ve Atatürk'ün millî tarihin köklerini Anadolu toprağına yerleştirme çabası, bir bakıma, 'Türküğün' kapsamının bu topraktan fışkırmış her şeyi kucaklayacak şekilde genişletilmesine varıyordu. Aynı nedenlerle, aradan geçen yıllarda milliyetçiliğin sağcı varyantının öne çıktığı ve 'Türk - İslâm sentezi' fikrine, uygarlığımızın Ortaçağ aşamasının Ön Asya'ya göç eden Türklerin İslâmiyet - öncesi yapı ve kültürleri ile Türk - öncesi İslâmiyetin yapı ve kültürünün kaynaşmasından doğduğunun - bu kadarıyla bilimsel - tesbiti olarak değil, çağdışı zümrelerin çıkarlarının özel muhafızlarını (ümmet ruhu, çıplak zor'un yüceltilmesi, ataerklilik, 'büyükler'in ve 'töre'nin simgelediği hiyerarşiye kayıtsız şartsız itaat gibi) feodal değerlerle cihazlandırarak örgütlemenin parolası olarak sarıldığı toplumumuzda, bu Anadolu yurtseverliği hâlâ tartışmasız ilerici bir güçtür. İşte Anadolu Uygarlıkları Sergisini, küllendirilmek istenen bu eğilimi canlandırdığı ve değişik kavimlerin tarihî varlıklarını olanca farklılıkları içinde öğrenmek için ülke çapında bir arzu uyandırırken, insanî olanın da bu çeşitlilik-Shakespeare'in Cleopatra için kullandığı deyimle, '(her) infinite variety' : sonsuz çeşitlilik- olduğunun algılanmasını bir kampanya tarzında teşvik ettiği için, yürekten selâmlamalıyız. Son zamanların bir modasının aksine, olayların akışına hiçbir iradî müdahalede bulunmamayı, kimsenin bilincini zorlamamayı, doğru bildiğini inatla savunmamayı, kısacası kendiliğindencilik ve mücadelesizlik felsefesini benimsemediğimizden olacak, toplumların hayatında bu tür kampanyaların rolünü de küçümsemiyoruz. Nitekim başkaları da kendi açılarından küçümsemediklerini, Boğaziçi dergisinin bir sayısını 'Anadolu İnsanı MASALI'nın çürütülmesine hasretmekle ortaya koymuşlardır. Bu saldırıya ve benzerlerine karşı, Anadolu Uygarlıkları Sergisinin ve sergiyle ilgili yayınların, uzun bir serüvenin tümü etrafında yarattıkları heyecanın, başlangıç olarak iyi bir set ördüğünü söyleyebiliriz. Öte yandan, gene aynı yayınların, andığımız serüven hakkında sundukları bilgilerin özümlenmesi ve yığınlara malolması, dolayısıyla güzel duyguların gerçekten bilince dönüşmesinin de önüne, kendi bünyelerinden gelen esaslı engeller diktikleri kanısındayız..."
-Halil Berktay, "Bizim 'Tarih Bilinci'miz ne durumda?" adlı makale.

Makalenin tamamını buraya geçirmek isterdim, ancak birkaç sayfadan oluşuyor ve bilgisayara geçirmek elle çok uğraştırıyor. Ancak özellikle bu bölüm benim için çok önemli, okuyup fikirlerinizi belirtirseniz sevinirim. Bu arada Tarih'e açmayı düşündüm ancak bence bu Tarih konusu değil, günümüzü de derinden ilgilendiren büyük bir sorun. Geçmişte kalmış bir şey değil yani.[signature][hline]L'enfer c'est l'Autre.