mawiman Mesaj tarihi: Ağustos 5, 2005 Paylaş Mesaj tarihi: Ağustos 5, 2005 Oturmuşum sabah ezanını bekliyordum sanki namaz kılacakmışım gibi... Aslın da sabah ezanını değil allah daha yakın olmaktı belkide.. Amaç Ne var ki ben neden oturduğumu neden düşünemediği düşünemiyordum. Belkide düşünmekten korkuyordum yada düşünülecek şeylerin bana zarar vermesinden...(senin gibi) Ne var ki hayat bana her gece aynı oyunu oynuyor ve aynı senaryoda karşıma çıkıyordun işte tam oo anda sabah ezanı okunuyor ve ben kurtuluyordum senin gibi bi şeytanın düşlerime hakim olmasını istemiyordum ama sen bir şeytandın ve işinin ehliydin ben ise zavalllı bir insan ogluydum neden hep aynı oyun ve seneryo ile beni kandırmak isterdin bilmiyorum bir çağrı bir msj derken kanıma girerdin ve beni hiç olmucak düşlere sürüklüye biliyordum benim ise tek sıgınacam şey bir sabah ezanı olmuştu.. Bilmiyordum senin Şeytanla ömür boyu yaşanılırmıydı ama herşeyim sanki şeytanın kontrolundeydi... Ve seninle birlikte olmak yada olmamak senin kontrolünde olması benim hiç umurumda değildi artık sabah ezanı nı beklemekte yoq günah korkusuda yoktu çünkü gözüm senden başkasını görmüyor senden başkasını şeçmiyordu ve senin herşeye ramen şeytan oldugunu unutmam ve beni gönaha zorlaman çok normalmiş gibi geliyordu Ama şeytanda olsan ben en mutlu günlerimi Ogünler yaşıyordum çünkü başkasının mutlu olgunu görmek hiç beni bukadar mutlu etmezdi ve başkasını mutlu etmek için hiç bukadar çok üstüne titrememiştim be bu beni çok mutlu etmişti hayatımın hiç unutulmayacak anılarını yaşamıştım işte o anlarda hayin planlarını yazıyordu ve bundan sonra hep aklımda kalıcaktı.... Aradan ne kadar zaman geçti bilmiyorum şeytanla tanışalı çok olmamış tı ev hayatım iş hayatım çoktan çökmüş ve bitmişti benim gibi başarılı ve kariyer için çalışan bir insan herşeyini bir şeytana satmış hayatını maf etmişti ne var ki ogünler durumumu görücek konumda değildim ve ne varki ogunleri yaşadım... Ve ne oldugunu anlamadan şeytan benim herşeyim olmuştu ve güven duymaya başlamıştım hiç bir şeytana güven duyula bilnirmiydi? ama ben seytana sonsuz güven duymuştum takii o güne kadar işte o gun şeytan cehemneme (Daha doğrusu kaçtı ben) cağrıldı ve ben yanlız kaldım. o günvendiğim ve benim herşeyim olan şeytan bir anda gittmişti ne yapardım bilmiyorum onu düşündükce açı çekiyor kendi kendimi bitiriyordum işte o yüzden... Her akşam düşünmek istemiyordum ve sabahlıyordum sabah ezanında allaha benide cehemneme atsın diye yalvarmak için..[signature][hline]Eyer yaşıyorsun ve yaşamak için hiçbirşey yapmıyorsan neden yaşıyorsun Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Öne çıkan mesajlar