Jump to content
Forumu Destekleyenlere Katılın ×
Paticik Forumları
2000 lerden beri faal olan, çok şukela bir paylaşım platformuyuz. Hoşgeldiniz.

Bilim bize Ölümden sonrası için ne diyebilir?


akirafes

Öne çıkan mesajlar

On 08.11.2019 at 22:08, goldbären dedi ki:

şaka bir yana 20-22 yaşında ben de inanmak istiyordum buna. ölünce beynimiz dalgalarımız farklı frekansa geçiyor ruhumuz aslında gayet bilimsel paralel bir evrene kaçıyor diye. (ne demekse) büyük kerizlik. büyük küstahlık. her şeyin yok olduğu bir entropide sen ben kimiz ki yok olmayacağız?

Niye kerizlik olsun ki? insan tırsar dogal olarak. Yaşlandıkça daha da tırsması normal. Olur da ben 70 yaşlarını falan görürsem nasıl tırsarım ölümden hayal edemiyorum.

Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

  • 3 hafta sonra ...

yahudilerin okultist inancı kabalaya göre kısaca

dünyaya ruhumuzu gelistirmeye geliyoruz, Öldükten sonra ruhumuz gelişmiş olarak yeni bedende dünyaya geliyor. Her yeni nesilin daha iyiye gitmesi bu yüzden diye de açıklaması var.

 

40 yaşından önce kabalaya bulaşmanızıda tavsiye etmiyorum.

Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

üzerinde durduğun toprak veya boşlukta süzülen donmuş buzlu kaya parçası nasıl anlamsızca süzülüyorsa sen de aynı şekildesin. sonunda, moleküller etrafı algıyalabileceğin şekilde birleşip de kendini "ufak değişikliklerle sürekli tekrarlayan bir organizmaya" çevirdi diye buna ekstra anlamlar yüklemeye gerek yok. tüm maddeler enerji peşinde sadece sen değil, sen ek olarak artık bu enerji takibine aktif olarak müdehale edebiliyorsun. tek hücreli atan da böyle sen de. ha bi noktada sen etrafı algılamak dışında, bir de üzerine düşünebilme yetisi edinmişsin ki girdiğin bu sonsuz döngüde, kendini sürekli yineleyen türüne faydası dokunsun. düşünebilme yetisi de; canlılar cansızlardan ayrıldığında, ilk tek hücreliler hareket ederken bir noktaya çarptığında "burası gidilemez", çarpmadığında ise "burası gidilebilir" şeklinde öğrenmeye başlamalarının daha kompleks şekilde vuku bulmuş hali (e bir hayli). ama sonradan bu avantaj tüm türün tarafından kolektif şekilde kullanıldığında ve ortaya çıkan sistemde fazla gelmesi nedeniyle senin için avantajlıktan çıkıyor ve sıradanlığa biniyor ve sen de bu yetiyi başka şeyler üzerinde de kullanmaya başlıyorsun (yemeğinin nasıl geldiğini düşünmene gerek kalmaması, onu yemeği getirenin düşünmesi ve senin düşünme bütçenin boşa çıkması). işte tam o noktada oturup ben niye varım diye sorguluyorsun. ama en başta zaten anlam yüklemen yersizdi çünkü bi anlam yok, anlama gereksinim senin sürekli maddeleri birbirlerine ilişkilendirme alışkanlığın yüzünden ortaya çıkıyor. 

 

velhasıl, bir zamanlar belki başka şekillerde ama yine aynı anlamsızlıkla boşlukta sürüklenen moleküllerin, çok kısa süreliğine aldıkları bu hali tekrar terk edecek(ki sürekli edip yenileri geliyor esasen) ve hareketlerine devam edecekler. belki canlı, ama er ya da geç yine cansız bir şekilde bunu sorgulamadan süzülmeye ve birbirlerine çarpmaya devam edecekler.

Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

×
×
  • Yeni Oluştur...