Jump to content
Forumu Destekleyenlere Katılın ×
Paticik Forumları
2000 lerden beri faal olan, çok şukela bir paylaşım platformuyuz. Hoşgeldiniz.

Beyaz Yakalılar


barbu

Öne çıkan mesajlar

Yine bir öğle yemeği molası. Ekşi sözlükte geldim konuya. Yıllardır da aynı geyik aslında ama buradaki bir çok beyaz yakalının da düşüncelerini merak ediyorum.

Mutlu musunuz? Anlık mutluluklardan çok uzun süreyi düşünün ama.

Hani benden çok daha kötü durumda olan beyaz yakalılar vardır. Tatilidir, bardır, sinemadır vs yapabiliyorum ama açıkça gelecek konusu düşünüldüğünde ev almak, aslında lüks olmayan bazı harcamaları yaparken, of lan cok para demek. Ya da o parayı verip, sonraki ay kısarım diye bir hayat geciyor. Ya da butun bunların dısında yasıyorsun ama herhangi bir birikimin olamıyor.

cevremden gordugum bu sekilde? Herkes bir sekilde bırakmak istiyor ama gotu yemiyor. Ust yoneticiler dahil. Benim de oyle.

Sizde durum nedir? Hani sadece ben mi boyle sacma dusunceler icindeyim. Sımarıklık mı acaba bu dusunceler diye dusunuyorum arada. Hayat sanki sabah kalk, ise git, sirkete kazandır, sen her sene enflasyonla daha az kazan ve bu surede surekli kas ve sinir stres icinde hayat sur. Bu sekilde bakınca me boktan lan hayat diyorum.

cidden farklı dusunen ya da benzet dusuncede olanları duymak isterim. Bir ton beyaz yakalıyız. Belki de sadece sımarıklık bu memnuniyetsizlik.

not: bu donguden kurtulan veya kurtulmak icin adıö atmısları da duymak guzel olabilir.

Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

  • Genel Yönetici

Ben mutluyum. Yaptığım iş fakülteye girdiğimden beri yapmak istediğim alanında mesleğimin, mesleki olarak tatmin oluyorum yani. İşyerinden ve maaştan memnunum, çalışanlarla ortamdaki aram iyi. Eve iş götürmüyorum, sinema, tiyatro, Switch, FRP filan güzelce gidiyor.

Bırakmak gibi bir niyetim yok. Daha iyi maaşla teklif gelirse gitmek gibi bir niyetim de yok, mesleki tatminin mutlu olmanın büyük bir kısmı olduğunun da farkındayım hayatının büyük oranını işte geçiren biri için, kira filan da yok zaten.

Bir kız yok işte ?

Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

TR'de maaşlar düşük, stres fazla, çalışma saatleri uzun diye herkes kaçıp kendi işini kurma hevesinde ama o iş öyle değil. Kendi işinde başarı oranı çok düşük, özellikle bu ekonomide iş yapmak büyük sabır işi.140Journos - işler kesat videosunu öneririm.

Çalışma ortamı ve çalışma saatleri açısından memnunum ama para konusunda değil. İş değiştirdim maaşım yükseldi ama enflasyon öyle bir artıyor ki maaş kuş kadar kaldı yine. Gidip - geliyoruz işte. Ne kadar gider böyle bilmem. Ben genel olarak Istanbul'da yaşamaktan memnun değilim ? Burada ev almak hayal zaten de araba almak da saçmalık.

 

Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

2.5 sene önce aldım evi ben, 0.61% aylık faiz oranı ile falan, daha 90 ayım var. arabayı daha önce almıştım zaten yani o ev-araba dediğiniz şey var bende. ama ne adam akıllı tatil yapabiliyorum (kredi faizi) ne de öyle aşırı sosyal bir ajandam var.

 tek artısı ev-iş arası yürüyebiliyorum o yüzden evde vakit geçirebildiğim vakit ortalama beyaz yakadan yüksek genelde. zaten introvert bir adamım yani, evleneceğim falan da yok ondan evde yaratabileceğim en iyi ortamı yaratmaya çalışıyorum. 

ev almadan önce sorsan insead'da mba yapacaktım, oradan londra'ya gidecektim falan filan, kariyer hırsı da pek kalmadı işin kötüsü. geriye de sadece kendimi mutlu etmeye yönelik aktiviteler kalıyor, iş çok sıkıcı ama gidiyoruz/geliyoruz yani, koşa koşa eve gidiyordum bir ara wow classic muhabbetine hehe.

yalnız hissetmiyorum kesinlikle, hayatımda birisinin olmasına da gerek yok, depresif olmam için bir sebep bulamıyorum açıkçası, maslow piramidinin tepesinde de değilim oysa ama gerçekten şu aralar hiçbir şey / hiç kimse umrumda değil.

Allure- tarafından düzenlendi
noktalama
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

Valla ben evi alamadım. Araba var ama ev konusu yalan mevcut şartlarla. Evim işim arası kopru geciyorum ve cok stresli, kavga dovus bir isim var. Ustune su sıra normal olsa da okuz gibi beleşe mesai  var. Egitim vermiyorlar ve bu alanda kldıkca basla isr gecmem de zor. Bir ust seviyeye cıkmam imkansız Turk koymazlar o seviyeye. 

Mesele para dısında da zaten cok sıkıntılı ama ustune yatırım yapacak bir birikim olmuyor. Tam bir beyaz yaka oldum. Kazan, harca. O da oyle cok luks degil ama arada yurt dısı yada trde iyi tatil. İyi giyim kusam, yemek ve eglence.

hani bilsem ev almaya ya da yatırım yapmaya yetecek kadar para birikecek, hepsinden vazgecer kasarım.

butun bunların ustune ozel sektor. Yarın ne olacagım da belli olmaz.

boyle durumlarda lise mezunu kendi isini yapan ve benim 50de1 im kdar calismayan insanlar(var boylesi cidden) ile kıyaslıyorum. Executive mba filan yaptım bir de mal gibi.

iste su sorgulatma mutsuz ediyor is konusunda.

neyseki esim var, mutluyum orada. O acıdan sanslıyım en azından. Bir de kız pesinde kossam tam beyaz yaka olurdum sdf

Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

2 saat önce, Llama dedi ki:

maaşlarınız ne kadar sizin nasıl mutlusunuz

Mayışım bana ve yaşadığım şehre göre iyi geliyor bana. Araba aldım, bedelliyi yaptım, dublekse çıktım, istesem ev alırım borca girip ama kiralar saçma sapan ucuzken gerek duymuyorum, evi derli toplu döşedim onun taksitlerini de ödedim, bu ay bitti. İstediğim zaman bir yere gidebilecek ya da bir şeyler alabilecek param oluyor her zaman. Hayatımın hiç bir döneminde borç batağına ve hatta eksi bakiyeye dahi düşmedim. Ama tabii ayağını yorganına göre uzat felsefesiyle yaşadım ömrümü sdf.

Onun haricinde işte inanılmaz ölçüde mutsuzum şu sıralar, hiç aklımda yoktu ve yurtdışında alanımda iş bulamam gibi geliyordu ama ilanlara falan bakmaya başlayınca kendime inanmaya başladım. Oturdum yurtdışı hedefiyle çalışıyorum. Kafama göre bir postdoc iş teklifi alsam dünyanın neresi olursa olsun bugüne kadar biriktirdiğim her şeyi satıp savıp gideceğim bir saniye beklemeden.

Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

10 saat önce, WaNTeD dedi ki:

istifa edip dedemin koy evine tasindim ben 6 tavuk 2 keci bakiyorum eve bitisik tarla var bi de misir patates sogan vb. deniz de yuruyerek 15dk

+ enparada birikimde 200k var gunluk faiziyle yasiyorum.

keke ben de çok istiyorum bundan. hatta kayınvalide kayınbabanın Elazığ tarafında çiftliği var, tarım arazisi, 40 civarı büyükbaş, bakıcı aile var ayrıca günlük satış için şehirde şarküteri var açıkcası şartlar uygun ama 'iç güveysi olmak' 8 senelik kariyer var bırakmak, önüm de açık sayılır, off karar veremiyorum. en çok ürküten iç güveysi meselesi işte eşimin 1 tane kardeşi var o da inşaat mühendisi yeni mezun yüksek yapıyor itü de bugüne kadar sürekli kendim bişiler yaptım bir yerlere geldim, kimseye muhtaç olmadım bu yüzden kasıyor iç güveysi olmak

Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

Biz de esimle felaket gaza geldik, tam anlamiyla birer Istanbullu beyaz yakali gibi Izmir’in sakin ilcelerinden birine tasinmaya karar verdik. Normalde ikimizin de para pul hirsi yok da bahceli bi evimiz olsun diye heves etmeye basladik. Ilk asamada tarla falan olmasa da bahcede uc bes bi sey yetistirelim, hayvanlarimiz olsun falan diyoruz.

Isleri ayarlayip mart nisan civari gitmeyi planliyoruz. Hos ben remote calistigim icin cok sorun degil ama esim dis hekimi, musterek klinik olayini su asamada pek dusunmuyo, o yuzden bi sure is bakmasi gerekecek gibi falan da artik kararttik gozu bi kere

Bi miktar birikimimiz var, borcumuz harcimizi temizledik, buyuk bi giderimiz de yok falan ama o hayalimize bu sartlarda nasil erisiriz buyuk merak konusu. 3 aydan uzun taksit yapinca tedirgin oldugumuz icin hic hesap etmemistik bile 120 ay gibi bi vadeyi, simdi bile dusununce aklim almiyo ya.

“Maasla olmaz bu isler, para paradan kazaniliyo, pasif gelir lazim” gibi farkli farkli dusunup duruyoruz ama bakalim nolacak

Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

×
×
  • Yeni Oluştur...