Jump to content
Forumu Destekleyenlere Katılın ×
Paticik Forumları
2000 lerden beri faal olan, çok şukela bir paylaşım platformuyuz. Hoşgeldiniz.

RPG'nin RPG olması için gerekli öğeler


Xenocide

Öne çıkan mesajlar

GERGE said:

Diablo filan RPG değil zaten. En önemli şey, EN yani, immersion olayı. Karakter gelişimi olmasa da olur bence. Lineer da olabilir oyun bir BG2 gibi, ama içine çekmeli.

Başka gerekli öğe yok bence. Dialog'dur, karakter gelişimidir, hepsi immersion'un öğeleri.

Mirage said:

Aynen. Bone yukarda XP alma, level atlama falan demiş. Şart değil bence. RPG oyuncuyu o dünyanın içinde, o karakterin yerinde hissettirebilsin yeter.


başta da dediğim gibi RPG esasında xp alıp level atlama, karakterin özelliklerini değiştirme, loot yapmadan ibaret bir oyun türü.

bunu nasıl geliştirdiğin sana bağlı.
istersen final fantasy yaparsın, istersen eye of the beholder, istersen neverwinter nights.
ama hepsi rpg.

rpg'nin tanımı olarak "illa immersion olacak", "rpg dediğin izometriktir, izometrik olmazsa rpg değildir", "güzel bir hikaye şart" diyenler için
sanitarium güzel bir örnek.

best rpg evah = sanitarium :P
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

  • Genel Yönetici
Sanitarium'da rol yapmıyorduk ama. Çizgisel bir şekilde bulmaca çözüyorduk. BG2'de çizgisel ama parti içi ilişkilerle, olan olaylar içindeki rolümüzle (çizgisel ile çizgisel arasında fark vardır, BG2'de çok güzel bir role bürünüyor ve rolün gereklerini yerine getiriyorduk) rol yapma olayını hissedebiliyorduk.

Onun yanında Sanitarium'da gerçek bir immersion var denilemez. Ama CM mesela tam bir rol yapma oyunudur. Direktörün rolüne bürünüyoruz tam olarak. RPG'ye karakter geliştirme oyunu demek çok yanlış.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

  • Genel Yönetici
Torchlight'da mesela ya da Diablo'da dünyayı kurtarmaya filan çalışmıyorum. Level atlayıp eşya bulmak için oynuyorum sadece.

Alpha Protocol'da mesela karakter ile aramda çok iyi bir empati kurup, olayları çözmeye çalışıyordum tüm gücümle. Karakterlerle olan ilişkilerim, görevlerde yaptıklarım hep aklımdaki Thorton'un yapacakları üzerine oluyordu, hatta dirak ben Thorton'dum yani, dünyayla ilişkimi kesip Thorton olarak rol yapıyordum. Gerçekten oymuşum gibi.

Chrono Trigger'da mesela ciddi ciddi karakterleri umursuyor, yanıma alacağım iki kişiyi özelliklerine göre değil, olaya olan ilgilerine ve karakterimin duygularına göre şeçiyor ve ölümüm pahasına dünyayı kurtarmaya çalışıyordum.

Anlatabildim sanırım rol yapmanın ne olduğunu. Önündeki herkesi öldürerek ilerlediğin Half-life gibi ya da Doom gibi oyunlar rol yapma oyunu değil çünkü bize yukarda anlattığım tarz bir empatiyi sunacak bir deneyim vermiyorlar. Tek yaptığımız önümüze geleni öldürmek, yanında öykü dinlemek. İnteraktif öykü denilebilir onlara en fazla. Bir oyun rol yapma oyunu çizgisel olması ya da olmamasıyla belirlenmez. Farklı çözüm yolları da gerekmez, D&D bazlı oyunlarda bir olayı onlarca farklı şekilde çözebilirsin (BG2 dahil), Chrono Trigger'da genelde tek bir çözüm yolu vardır olayın içine girince, bazen iki filan olur ama; yine de ikisi de bunların çok iyi rol yapma oyunları.

İsterseniz daha çok anlatırım derdimi sonra.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

dediğin empati de tamamen subjektif bir olay, tür belirleme kişiden kişiye değişen kriterlerle yapılamaz.

roman okurken şahsen koymuyorum kimsenin yerine kendimi, kendim kafadan bir karakter uydurup onu olaylara yan karakter olarak katmayı denerim bazen. pret-a-porte karakterlerle kendimi özdeşleştirdiğim çok nadir.

role-playing kelimesinde çok takılmayın, öyle denegelmiş ama birebir ifade etmekte yetersiz bir kelime. "counter-strike'da stratejik düşünüyorum demek ki rts" de denebilir öyle yaklaşarak.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

role koymak baska, role sokabilmek baska

bi kivanc tatlitug ile behlul var, birde sean bean ile ned stark, oyunculuk onemli olamdigi icin geriye senaryo kaliyor iste

http://www.youtube.com/watch?v=D8EmZxKrel8&feature=related

su sahneyi misal sean bean e oyantsiniz sonuc gene cok degismiycek hani, cunki kurgu basarisiz, sahen basarisiz, oyuncuda bole mal gibi hariket edince suepr basarisiz bir tablo cikiyor ortaya


karakter gelsitirme olayinida gene cok dar kalipli dusunuyoruz, 6-8 primary stat, perkler featler talentlar skiller hede hodo, bu dar dusunceninde cok zarari oldu cunki AD&D kalibi PC icin cok uygun degil, buna alternatif uretmek yerine paso kopyalayip durdular zaten j-rpg ler bu kisir donguyu kirabildigi icin populer oldu ama onlarda zamanla kendi kisirdongulerini yarattilar, tri-ace her oyununda bunu kirmaya calisti ama alkislanicagina "3 saat tutorial oynadim bu ne lan" gibi reviewlere maruz kaldi
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

oldun said:

LathspeLL said:

. Non-linear oyun yapısı sunması gerek, kendi kararlarının önemli olması gerek.


(tu)

(tu)

ayrıca xenocide'a "baldura devam etmiomuyuz olum" dediğmde neden cevap alamadgm da açıklanmış oldu.. adam oynanmaz görüomş. hani rpg hevesi var ama bi mod eksikliği var. Geçen titan q. oynarken aramzda geçen muhabbette "eski oyunlardaki kadar kopamıorm olum artık ben, hani karaktere bürünürsn, orda yaşarsn" tarz meditasyon vari bi mental steyt vardır.. ondan bahsediodm.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

ben açıkçası bir yere gelemedim bu topicte. eğer bir şeyi tanımlayan bir kavramdan bahsediyorsak rpg derken, bu kavram sana bana ya da ona göre farklılık göstermemeli.

buradan yola çıkarsak seni hikayenin içine ne kadar sokabildiği rpg tanımı için bir kriter değil.

aynı şekilde hikayeyi ne derece değiştirebildiğin de bir kriter değil. örneğin bir hikayenin 2. chapterında uzaylılar ile karşılaştık ve bizi saksıya dönüştürdüler. hikaye ile değiştirebileceğin bir etkilişimi yitirdiğin anda roleplay bitiyor mu diyoruz şu halde?

yani aaa az değiştirdik bu rpg olabilir, yuh dünyanın kaderi ile oynayabildim kesin rpg ya da bu ne lan [AB] doğrusunda rpg mi olur diye subjektif tanım mı olur abi.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

ya bana kalırsa zaten rpg die bahsettiğmz kalıp hani tam anlamıyla bakıosak: role-play mi yapıorz? mario'yu mu yönetiorz? al sana rpg.. Ama herkesin her konuya bakışı farklı olduğu gibi: nasıl insanlar beğenmediği müziğe "ben buna müzik demem" yorumu getirebiliyorsa, benim de rpg'den anladgm tekdüze senaryo, kısıtlı etkileşim, berbat dialoglar'dan çok çok öte bişe.. çouğunlukla FRPG tarzında yakalıyorum onu da.. içinde bulunduğun zamandan,mekandan uzaklaş bir süre için.. Başka biri ol.. Rol yap..

kriterlerden bahsediosak, kişinin oyuna harcadığı zamana karşılık oyunun ona heyecan verici bi geri dönüşü olmalı.. Exp olur skill olur,edinilen itemlar veya hikayenin sürükleyiciliği olur.En basiti: insanlar yeteneklerini kullandıkça geliştirir. Bu gerçeklikle bi bağdır ve rol yapmanı, karaktere odaklanmanı kolaylaştırır ve daha da güçlenmek için seni hırslandırır.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

  • 3 ay sonra ...
×
×
  • Yeni Oluştur...