Ottoman Ahmet Ali Efendi, the worlds' first black pilot

Alinti

Ahmet Ali Effendi (Ahmet Ali Çelikten) was an Ottoman aviator who may have been the first black military pilot in aviation history. Ahmet born in 1883 in İzmir to his mother Zenciye Emine Hanım and father Ali Bey, of African Turkish descent. (His grandmother and grandfather are from Nigeria) He aimed to become a naval sailor and entered the Naval Technical School named Haddehâne Mektebi (literally “School of the Blooming Mill”) in 1904. In 1908, he graduated from school as a First Lieutenant. And then he went to aviation courses in the Naval Flight School that was formed on 25 June 1914 at Yeşilköy. He was then a member of the Ottoman Air Force.

During World War I, he married Hatice Hanım who was an immigrant from Preveza. He became first black military pilot in aviation history when he started serving in November 1916. On 18 December 1917, Captain Ahmed Ali was sent to Berlin to complete aviation courses. He died in 1969.

source:rasoolurrahmah.wordpress.com

[www.worldbulletin.net]

---

"zenginliği gürültülü sözlerle övünmek için değil, bir iş başarabilmek için bir fırsat biliyoruz.
yoksul olmayı değil fakat bundan kurtulmak için uğraşmamayı ayıp sayarız.
devletle ilgilenmeyen kimseyi zararsız değil, yararsız buluruz." Perikles

Ben de şunu paylaşayım o zaman.

[youtu.be]

1 defa güncellendi. Son güncelleme 19/11/2018 13:52 tarihinde Max Damage tarafindan yapilmistir.

carmina burana tarihi arka planı
[eksisozluk.com]
normanlar ingiltere'ye geldiklerinde, kelt ve anglo-sakson geleneklerini bozan bir yeni konsept getirdiler: primogeniture. primogeniture, ilk doğan (genelde erkek) çocuğun ailenin bütün mirasının sahibi olması prensibiydi. kıta avrupasında ise salian frenklerinden ötürü bu prensip çok daha erken yaygınlaşmıştı. bu durum soylu, görece daha varlıklı ancak topraksız bir güruhun oluşmasına neden oldu.

ortaçağ'da büyük ve güçlü aileler hariç, soyluların ikinci, üçüncü çocukları için hayat çok sorunluydu. büyük aileler topraklarının bir kısmını ikinci oğula verebiliyor, onu da aktif bir siyasi aktöre dönüştürebiliyorlardı, ancak küçük soyluların çocukları mavi kanlı paryalardan ötesi değildi. onlar da başka uzmanlıklara yöneliyorlardı; kilise bunun için biçilmiş kaftandı. şöyle bir yorum hatırlıyorum: "ilk oğul toprağın başına geçer, ikinci oğul savaşa gider, üçüncü oğul kiliseye gidip yeni bir kardeş gelmesin diye dua ederdi."

işte ekseriyetle böyle bir arkaplandan gelmiş, ağabeyleri bütün mirası aldığı için topraksız kalmış ama bir köylü gibi de tarlada çalışması beklenmeyecek soylu çocukların teşkil ettiği bir ruhban sınıfı 12. yüzyıldan itibaren ortaya çıkmaya başladı. bunlara goliard deniyordu, goliardlar papaz eğitimi alsalar ve kilise mensubu olsalar da, aslında kiliseye mecburiyetten dahil olmuş, ahiretten çok dünyayla ilgilenen, eğitim ve görgüleri görece daha yüksek genç rahip adaylarıydı.

bu goliardlar ortaçağın en eğlenceli metinlerini yazdılar. (bkz: drinkers mass) eski hayatlarını unutmuyorlar, aralarına katılan farklı kökenden genç rahiplere de yaşam tarzları ve fikirlerini aşılıyorlar; içmekten, kadınlardan, kumardan ve dünyevi hazlardan zevk alıyorlardı.

bu goliardlardan bir grubun yazdığı metinler, benediktbeuern manastırının tozlu raflarında unutulmaya terk edilmişti. sayfalarca müstehzi, hicvi, müstehcen ve hatta sapkın şiir, şarkı sözü ve nükte bu el yazmalarını dolduruyordu. 19. yüzyılda keşfedildiklerinde büyük ilgi gördüler, carmina burana, beuern şarkıları diye adlandırıldılar.

daha sonra bunu carl orff klasik müzik formunda besteledi. fakat orff bestesi nazi meyillerine uygun bir şekilde epik, şaşaalı ancak metinlerin ruhunu verecek uçarılıktan uzak, tumturaklı bir havadaydı. en meşhur parçası, o fortuna o genç keşiş adaylarının talihe lanet ettiği bir efkar parçasıdır; belki de en meşhur parça olmasının nedeni, kantatanın diğer kısımlarına nazaran metinin ruhuyla uyumlu olmasıdır.

fakat başka ve ortaçağ havasına yakın besteler de var. onları keşfettiğinizde carmina burana'nın ruhunu da keşfedersiniz.

örneğin tempus est iocundum:


genç erkeklerin bakirelere seslenip ateşim başıma vurdu gel sevişelim diye çağrı yaptığı bir metin bu. böyle bestelenmeli, böyle okunmalıydı. bakın vaktiyle des teufels lockvögel'den tanıdığımız şu abla nasıl bir şov yapıyor:


yahut crusader kings 2 oyunu için bestelenen şu enfes şarkı, in taberna:


meyhanede herkes eşitlenir, herkesin sağlığına içilir, neşe ve keyif olur diyor sözler basitçe. bunu carl orff şöyle bestelemiş, hiç olmuş mu?


ben faun'un yerinde olsam şu kısa klipteki havada bir carmina burana albümü çıkarırım:


carl orff'a sövmeye mola verip başa dönersek, goliard'lar döneminin aile baskısıyla, hükümet zoruyla imam hatipe giden gençleriydi. onlardan böyle güzel şeyler çıktı. ümidim odur ki, bugün islamofaşizmin baskısıyla imam hatipe giden ancak "dışarıda" akan hayatın farkında olan çocuklar böyle kadından, şaraptan, kumardan bahseden, kah neşeli kah batsın bu dünya tadında efkarlı içerik üretsinler, bir alt kültür yaratsınlar.

---

"zenginliği gürültülü sözlerle övünmek için değil, bir iş başarabilmek için bir fırsat biliyoruz.
yoksul olmayı değil fakat bundan kurtulmak için uğraşmamayı ayıp sayarız.
devletle ilgilenmeyen kimseyi zararsız değil, yararsız buluruz." Perikles

Güzel bilgiler, thx.

İslamda böyle bir alt kültür zor, oluşan alt kültür dar paçalı nargile kafeciler işte.

linklere bakmak hiç aklıma gelmedi açıkçası...

---

"zenginliği gürültülü sözlerle övünmek için değil, bir iş başarabilmek için bir fırsat biliyoruz.
yoksul olmayı değil fakat bundan kurtulmak için uğraşmamayı ayıp sayarız.
devletle ilgilenmeyen kimseyi zararsız değil, yararsız buluruz." Perikles

Alinti
Feamer
carl orff'a sövmeye mola verip başa dönersek, goliard'lar döneminin aile baskısıyla, hükümet zoruyla imam hatipe giden gençleriydi. onlardan böyle güzel şeyler çıktı. ümidim odur ki, bugün islamofaşizmin baskısıyla imam hatipe giden ancak "dışarıda" akan hayatın farkında olan çocuklar böyle kadından, şaraptan, kumardan bahseden, kah neşeli kah batsın bu dünya tadında efkarlı içerik üretsinler, bir alt kültür yaratsınlar.

Bu dediğin Türkiye'de denendi ve olmadı.

28 Şubat ve Refah Partisi dönemi aile zoruyla imam hatiplere yollanan çocuklar erken dönem AKP yıllarında (2004-2008 arası) özellikle Ekşi'de senin dediğin işlere girmeye başladı.

İslamcıların liberalcilik oynadığı dönem bu veletler 20'lerine geldiğinde nüktedan, hazırcevap ve liberal görüşlerle Ekşi'de kendini göstermeye başladı. Peder Zickler, Detroitli Kızıl, Zeykur Valekov gibi 'gelecek vaat eden' islamcı gençler, 'mahalle'nin haşarı çocukları bir ara senin idealindeki tipleri yaratacak gibi oldu. Güya tüm görüşlere saygılı, karşısındaki dinleyen gençlerdi ama tabi iş islamiyet ve cemaat-AKP ikilisine gelene kadardı bu özgür düşünce. İslami tedrisattan geçmiş bu arkadaşların liberalliklerinin bir yerde patlayacağı belliydi. Zaten bugün bu tiplerin liberallikleri kudurmuş köpek gibi oraya buraya saldıran aktrollerde, mizahları da Misvak dergisinde cisimleşti.

çağlayanda hisart diye bir müzeye gittim , acayip keyiflendim

osmanlı zırhları silahları , 2.dünya savaşından kalan alman savaş uçağı,bir sürü acayip item


işim gücüm vardı ona rağmen zor çıktım müzeden , en kısa zamanda yine gitcem,hepnize ŞİDDETLE öneririm